Het oorspronkelijk uit Noorwegen afkomstige label Miasmah is het geesteskind van musicus Erik K. Skodvin en zetelt inmiddels al weer enige jaren in Berlijn. Skodvin, beter bekend onder zijn alias Svarte Greiner, kennen we ook van een trits samenwerkingen, onder andere in B/B/S waarvan onlangs ‘Palace’ hier nog voorbij kwam. De man heeft echter ook een goede neus voor artiesten die in dezelfde sfeer muziek maken. Lees: dromerige, melancholieke elektronica, soms wat zwaar op de hand.

Dit label past perfect op Matt Christensen’s eerste album voor Miasmah, ‘Honeymoons’ dat hier centraal staat. Met het gelijknamige nummer ‘Honeymoons’ is het dan ook direct raak. Stemmige elektronica met een weemoedig klinkende bas en Christensen’s dromerige stem, nog versterkt door een lichte echo. In ‘Sometimes’ gaat Christensen nog een stap verder. Zijn instrumentatie is hier uitgebreider en naar het einde toe zet hij zijn gitaarspel in om een intieme, warme sfeer te creëren, in combinatie met die omfloerste, echoënde stem leidt het tot een wonderlijk geheel.

In ‘I’m See Through’ verrast Christensen met een wat vreemd, zeer onecht klinkend, elektronisch ritme dat hij op speelse wijze combineert met zijn bijna romantisch klinkende gitaarspel en dito zang. Het wordt nog gekker als hij verderop een geluid creëert dat nog het meest lijkt op een op hol geslagen speeldoosje. Een vreemd, wat tegendraads nummer dat er om vraagt om meerdere keren beluisterd te worden.

Bijzonder is ook het instrumentale Los Angeles, al denk je in het begin de engelen te horen zingen. De drone klinkt als een mannenkoor. Christensen weet in dit nummer een bijzondere, ijle sfeer neer te zetten die je als luisteraar meesleept.

Een aantal nummers zijn te beluisteren via Bandcamp. Hier is het album ook te koop: