Het Bos, Antwerpen (OORSTOF) – 29 september 2016
OORSTOF start dit seizoen in Het Bos te Antwerpen met een wel hele volle avond. Geen boom te bekennen maar dus wel heel veel muzikanten. De rode draad deze avond is punk en alles waar dat toe geleid heeft in de afgelopen decenia. Cross-over en eclecticisme vieren dus hoogtij vooral bij afsluiter en hoogtepunt van de avond Il Sogno del Marinaio. Maar dan is het al tegen elf uur en hebben we al behoorlijk wat andere indrukken te verwerken gehad.
De avond begint met een optreden van Baby Fire, een uit Engeland afkomstig trio, op hun website prijzen ze zichzelf aan als: “an all-female trio which combines the energy of post-punk with feminine frailty. The strings are rough, the melodies catchy, the voices enthrall.” Welnu, dit dekt volledig de lading. De muziek is ruw, gruizig, onvervalste rock & roll. Maar inderdaad, evengoed poëtisch en met een vleugje romantiek zoals in ‘You Forever’. En door te werken met vooraf opgenomen muziek en die live aan te vullen, creëren ze een geluid dat het trio overstijgt. In een aantal nummers begeleiden ze Eve Libertine. Intens dramatisch slingert ze haar teksten vol duisternis en doom de zaal in, half sprekend, half zingend, als een volleerde heks en in haar geval mag u dit opvatten als een compliment. Een imponerende verschijning. Baby Fire kiest hier voor dito inktzwarte klanken, ons mee de diepte inzuigend. Een goede start van de avond al mag Baby Fire wel iets feller en minder geconstrueerd klinken. De dames laten nog onvoldoende hun tanden zien.
Forest Management, oftewel John Daniel wordt door de luisteraars duidelijk gezien als pauze act want meer dan een handvol luisteraars heeft hij niet. Jammer, want de man tovert prachtige rustieke en dromerige geluiden uit zijn laptop. Het past weliswaar niet geheel bij de lijn van de avond en daar zit wellicht ook wel de reden voor de geringe belangstelling, maar toch. En ja, het is wel erg benauwd in de zaal waardoor een ieder naar zuurstof verlangt. Op naar de herkansing dus, lijkt ons.
En dan King Champion Sounds. Deze heren onder leiding van G.W.Sok, voormalig zanger van The Ex zijn in de punk blijven hangen. Het speelplezier en de gekte knallen er van alle kanten vanaf maar de nummers zijn zo plat als een dubbeltje. Nu mag dat natuurlijk bij punk, sterker nog: dat hoort bij punk, maar het nadeel is dan wel dat ze de aandacht niet tot het einde toe vast weten te houden.
Il Sogno del Marinaio lukt dit duidelijk wel. Het trio bestaande uit bassist en leider Mike Watt slagwerker Andrea Belfi en gitarist Stefano Pilia weet van begin tot eind te boeien met een overrompelende show. Dit is zeer intelligente post punk, aangevuld met een veelvoud van stijlen en invloeden. We horen onversneden knalharde rock, maar ook melodiefragmenten die verwijzen naar surf, country, folk, jazz en wat er al niet meer voorbij komt. Bij tijd en wijlen lyrisch en meeslepend om ons op andere momenten te verrassen met overrompelende uitbarstingen en spontane wendingen. En altijd met een overweldigende intensiteit. Dit trio, dat overigens bijzonder goed op elkaar is ingespeeld, speelt werkelijk iedere noot alsof het de laatste is in opperste extase.
OORSTOF is weer begonnen, zoveel is wel duidelijk. En ondanks dat subsidie van alle kanten uitblijft, belooft ook dit seizoen weer een mooie te gaan worden. Houdt dus vooral de website in de gaten!
