Het Engelse The Boxer Rebellion bracht onlangs zijn vijfde album uit in 15(!) jaar, ‘Ocean by Ocean’. Niet bepaald een wereldschokkende productie van dit Londense kwartet. Het werken aan dit album begon in 2014 toen gitarist Todd Howe werd vervangen door Andrew Smith. De vier mannen, zijn inmiddels in de ’30, met alles wat daarbij hoort. Volgens drummer Piers Hewlett heeft dit gegeven beslist hun nummers beïnvloed: “We always wanted to write songs that represented us honestly, that sounded significant, that stopped people in their tracks.”

Beluister dit album en je bent verkocht. Je begrijpt dan ook meteen waarom de productie van dit viertal zo laag is. De tien nummers op ‘Ocean by Ocean’ zitten bijzonder ingenieus in elkaar, zijn sterk gelaagd en ingenieus gecomponeerd. Opener ‘Weapon’ zet zich direct vast in je hoofd en heeft beslist hit potentie, maar klinkt daarnaast bijzonder genoeg om spannend te blijven. ‘Big Ideas’ is een kippenvel bezorgende ballad met een dwingend ritme, maar tevens een nummer met een zekere tragiek. Volgens zanger Nathan Nicholson gaat het nummer over: “meeting someone special but at the wrong time in your life. You feel lucky to have met them but also, because of the bad timing, like you have the very kind of worse luck.” In een aansluitende volledig instrumentele passage zit de band je vervolgens dicht op de huid.

Bekijk hier de video van ‘Big Ideas’:

Ook ‘Let’s Dissapear’ barst uit zijn voegen van de emotie en de melancholie, mede dankzij de indrukwekkend hoge stem van Nicholson:
“Let’s Dissapear
Let’s get out of here
We’re moving on”
Waarheen? Weg van “everything that’s going on in the world.” Ach, wie kent dit gevoel niet na weer een terroristische aanslag?
Verschil is alleen dat het bij The Boxer Rebellion prachtige liedjes oplevert die ondanks hun vaak melancholieke teksten een zeldzame energie uitstralen. In ‘Pull Yourself Together’ komt die stem van Nicholson aan als een mokerslag, de rillingen lopen over je rug:
“Pull yourself together,
Take everything you need,
Open up your arms.”

‘Keep me close’ is muzikaal één van de verrassendste nummers. De groep maakt hier op bijzondere wijze gebruik van elektronica om een pakkende ritmische structuur op te zetten die tevens iets duisters in zich bergt. Het venijn zit in de staart. Afsluiter ‘Let it go’ staat als een huis, door het elektrificerende ritme, de stem van Nicholson en de ontwapenende en zo herkenbare tekst:
“I choose to feel happy.
So why do I feel so sad.
Let it go.”
En het is veelzeggend dat het nummer eindigt in herhaling van het eerste deel “I choose to feel happy”. Positief blijven, ondanks alles.

Beluister hier ‘Keep me close’:

The Boxer Rebellion bewijst het weer eens: Goed in het gehoor liggende popmuziek en uitstekende kwaliteit kunnen samengaan. Toegegeven, vaak gebeurt het niet, maar hier dus wel!