Vandaag aandacht voor Gerald Fiebig, waarvan we de muziek onlangs nog aantroffen op één van compilaties die Attenuation Circuit uitbrengt onder de titel THING. Vandaag vinden we hem op de recente Cd ‘Tripolar Exercises’ in gezelschap van Al Margolis en Emerge, het alias van labelbaas en musicus Sascha Stadlmeier en op twee soloalbums, ‘Feedbeat’ en ‘Hotels’. Beiden verschenen als download, de eerste net als de Cd bij Attenuation Circuit, de tweede bij Gebrauchsmusik. Wederom opvallend gevarieerde en verrassende albums, zoals we overigens van deze labels inmiddels gewend zijn.
De hoes van ‘Tripolar Exercises’ vermeldt bij Margolis “strange instruments”, bi j Fiebig “objects, Auki de dachshund, chickens’ en bij Emerge “soud recycling”. Direct al in het eerste stuk, ‘man folded reality’ vertaalt zich dat in een bijzonder vreemde klankwereld. We horen objecten vallen en rollen en vreemd piepende, fluitende geluiden. Geen idee waar dit allemaal vandaan komt, maar verrassend klinkt het zonder meer. Verderop neemt de spanning nog wat verder toe, iets waar vooral die onverwachte klappen en slagen voor zorgen. ‘Interlude 1’ valt met name op door de constante, industrieel klinkende drone die het geheel doorkruist. In ‘fish eradicated maternity’ gaan we verder waar we gebleven waren. Ook hier dus weer deze bijzonder klankwereld, bestaande uit veldopnames en geluiden gemaakt met een aantal akoestische instrumenten en voorwerpen. En dan horen we in het ‘Interlude 2’ ineens die kippen, een aparte combinatie vormend met die drone-achtige klankgolven die ook hier overheersen. Tot slot klinkt het opvallende ‘elephant muted factories’, het meest coherente stuk van dit album.
‘Feedbeat’ is een vrij kort albums, bestaande uit vier stukken. De tekening op de hoes laat zien dat we hier te maken hebben met elektronische geluiden en het fenomeen feedback. Fiebig verweeft het tot kunstige, vrij ritmische klankcollages. En dat heeft wel iets bijzonders, zo leert ‘Feedbeat 1’ ons al direct. Met name die tweede, staccato klinkende tweede helft overtuigt. In ‘Feedbeat 2’ ligt het tempo een stuk lager. Een slepende, trage ritmiek, als een modderstroom die geleidelijk zijn weg vindt. In het derde deel zakt het tempo nog meer, is er eigenlijk louter nog sprake van ruis en wat noise, terwijl in het vierde deel Fiebig juist weer de dynamiek opzoekt, met heftige noise uitbraken, vreemde ritmes en een overweldigende, disruptieve, maar ook hier weer opvallend ritmische klankwereld.
Op de Bandcamppagina van ‘Hotels’ vinden we er drie: De eerste is het Eden-Hotel, aan de Kurfürstendamm 246/247 in Berlijn, waar op 15 januari 1919 Rosa Luxemburg werd vermoord. Het hotel bestaat niet meer en dus maakte Fiebig buiten op de Olof-Palme-Platz, eveneens vernoemd naar een vermoord politicus, veldopnames. Het klinkt allemaal in ‘1919 Eden-Hotel, Berlin’ wat onbestemd en unheimisch. Het tweede hotel, dat centraal staat in ‘Linz, Hotel Schiff 1934’ werd op 12 februari 1934 door de politie binnengevallen en ook die was erop uit om de socialisten het werken onmogelijk te maken. En ook voor dit stuk maakte Fiebig veldopnames, aan de Landstrasse 36 in Linz om precies te zijn, waar het toen allemaal gebeurde en met een overeenkomstig stemmig resultaat. Het derde hotel zien we op de foto, het beroemde Hotel Colón in Barcelona, waar het hoofdkwartier zat van de Partit Socialista Unificat de Catalunya (PSUC), één van de partijen die in de burgeroorlog van 1936 tot 1939 streed tegen de Spaanse fascisten, gesteund door de Nazi’s. Goed dat Fiebig er ons weer aan herinnert, in een tijd waarin deze laatste beweging weer sterk in opkomst is en dat socialisme steeds verder in het gedrang komt.
Alle drie de albums zijn te beluisteren en te downloaden via Bandcamp:
