In 2013 bracht de Nederlandse, maar in België woonachtige Chantal Acda haar eerste solo album uit, met de titel ‘Let Your Hands be My Guide’. Enige bekendheid had ze reeds gekregen door de samenwerking met Adam Wiltzie in een duo onder naam Sleepingdog.
Dit eerste solo album werd eind vorig jaar gevolgd door een tweede ‘The Sparkle In Our Flaws’, waarop ze wederom samenwerkt met multi-instrumentalist Peter Broderick en bassist Shahzad Ismaily.
Verder horen we bijdragen van Valgeir Sigardsson, Peter’s zus Heather, Niels van Heertum en Eric Thielemans. Zij allen staan in dienst van de harmonie die Acda in haar nummers heeft gelegd. Acht miniatuurtjes werden er voor dit album opgenomen in de studio en stuk voor stuk klinken ze als een klok. En in alle nummers is de instrumentatie volledig dienstbaar aan die prachtige stem van Acda. Met een zeer bescheiden en breekbare stem zingt ze haar eindeloos gevoelige en poëtische teksten.
Beginnend met ‘Homes’, gevat in een pakkende, aan Americana refererend ritme, zo’n nummer dat je eindeloos achter elkaar kunt draaien, via het ingetogen ‘Everything and Everyone’ dat met zijn melodie klassiek aandoet, leuk klinkende belletjes bevat en verder opvalt door een perfecte samenzang van Acda met haar muzikale partners, naar ‘Games’, waarin de begeleiding eerder contrasteert met de stem van Acda dan er mee samenvalt. Het gitaarwerk is hier ruig en gruizig, terwijl Acda “Don’t go” blijft herhalen. Duidelijk gericht tegen een geliefde die niet weg mag.
Bekijk hier de video van ‘Homes’:
Het titelnummer ‘The Sparkle In Our Flaws’ begint ijl en sferisch totdat Acda op gitaar de melodie oppakt en haar indringende en breekbare stem klinkt. Ronduit knap is het einde waarin een synthesizer op volstrekt natuurlijke wijze het nummer op een hoger plan tilt en naar een einde voert. Dat laat onverlet dat het hier eigenlijk om een heel simpel melodietje gaat, wat je als luisteraar evengoed inpakt. Wederom, zoals de rest van dit album dat ook doet. Acda laat met dit album horen dat muziek allesbehalve complex hoeft te zijn om te raken.
Bekijk hier de video van ‘The Sparkle In Our Flaws’:
Afsluiter is het opwindende ‘Still We Guess’. Het begint met een eenvoudige maar pakkende gitaarmelodie, waarna we Acda’s zang horen, met zacht op de achtergrond, als een echo, een tweede stem. Het doet ons denken aan folk, het heeft diezelfde intensiteit. En dan komt Ismaily met een warme gestreken bas solo, waarna het ritme wordt opgevoerd en we in een heerlijke cadans komen. Ah, dit mag blijven duren!
Bekijk hier de video van ‘Still We Guess’:
