Voor mijn laatste recensie gewijd aan het Canadese Empreintes DIGITALes sta ik stil bij twee albums van John Young, eerder dit jaar bij dit label verschenen. Het betreft ‘Espaces lointains’ en ‘Histoires de soldats’. Young komt uit Nieuw-Zeeland, maar studeerde ook in Engeland. In zijn eigen land was hij aansluitend Senior Lecturer en directeur van de de Electroacoustic Music Studios. Sinds begin deze eeuw is hij verbonden aan het Music, Technology and Innovation Research Centre (tegenwoordig het Institute for Sonic Creativity) aan De Montfort University in Leicester (UK). Iemand die dus al geruime tijd in dit veld actief is.
‘Espaces lointains’, dat Young componeerde voor zijn dochters vangt aan met ‘Sweet Anticipation’, met name opgebouwd rond veldopnames die hij maakte in New York, we horen duidelijk de claxons, de schreeuwende mensen, rijdende auto’s en wat er allemaal niet meer bij een grote stad hoort. Young werkt veel met veldopnames, in ‘Arioso’ horen we een “chorus of crickets and the constant electronic beep of pedestrian crossing signals”. Dit “formed a texture of cyclically interlocking pitch and throbbing granular noise”. En in ‘Hidden Spaces’ verwerkte hij veldopnames gemaakt bij het Åsundennear meer in Räfstad, Zweden, in Montréal en in Dobbiaco, Zuid Tirol, waar Gustav Mahler in de zomervakanties zijn symfonieën componeerde. ‘Three Spaces in Mid-Air’, uit 2017, wijkt wat af van het voorgaande. Deze compositie “is designed as a continuous work in three discrete sections. Each explores the idea of spectral space through interaction and coalescence of stratified sound… The work’s three sections also address the compression of form, each aiming to embody the atmosphere of a self-contained micro-narrative — evoking implications of direction, tension and release while balancing states of stasis and motion. Veel meer dan die eerdere stukken op dit album bestaat deze compositie uit subtiele, regelmatig vrij duistere klanknevels.
‘Histoires de soldats’ bevat slechts twee composities, het uit 2014 stammende ‘Angel at Mons’ en het bijna een uur durende ‘Once He Was a Gunner’. Het eerste stuk is gebaseerd op de getuigenis van John Ewing die claimde dat hij op het slagveld bij Mons, in 1914, een engel zag. We horen hier duistere klanknevels en zo nu en dan de stem van Ewing met zijn getuigenis. ‘Once He Was a Gunner’ noemt Young zelf een “radiogenic electroacoustic-documentary work”, gebaseerd op de ervaringen van zijn vader Alexander Young als soldaat tijdens de Tweede Wereldoorlog. Young interviewde zijn vader in 2005, leidend tot bandopnames die hij in dit stuk aanvult met bijpassende, vaak bijzonder spookachtige en verontrustende geluiden. Zijn vader werd geboren in Seaton Delaval, Northumberland, England in 1920 en emigreerde met zijn ouders als kind naar Nieuw-Zeeland. In 1941 nam hij dienst als artillerist en bleef daar tot 1945. Hij vocht mee in de Noord-Afrikaanse en Italiaanse campagnes en was er dus bij in El Alamein, Minqar Qaim, MonteCassino, Orsogna en aan de Senio rivier. En ergens daar in centraal Italië ontmoette hij de vrouw die de componist zijn moeder zou worden. Deze uit zesentwintig korte delen bestaande compositie “is a journey through one man’s experience of the war in Italy — living with civilians, moments of lucky escape, the fear, the camaraderie, the panacea of alcohol, and the sense of loss on returning home”. We horen het allemaal terug in deze prachtige compositie.
Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
