Voor de opnames van ‘Javelin’ reisde de Canadees Jordan Klassen naar het andere einde van Noord Amerika, de Sonic Ranch Studio in El Paso, in het diepe zuiden van Texas. Over Vancouver, waar hij woont zegt hij “But it felt too comfertable here. I needed to challenge myself, so I thought I would go down there and produce myself in a place I’de never been before, with gear I didn’t know.” In de twee weken dat Klassen daar verblijft neemt hij, als in een roes, het complete album op. Hij zingt alle teksten, speelt alle instrumenten en neemt als vanzelfsprekend ook de rol van producer zelf ter hand.
Het past bij waar het album voor staat: “I felt like I was looking back at past failures – personal failures, failed relationships – and pinning them down with more accuracy an a clearer mind than I had at the time. That’s why I called the album ‘Javelin”.
En het is niet het minste waar Klassen de afgelopen paar jaar mee te maken kreeg. Naast zijn eigen depressie had hij ook nog te dealen met de zorgen om zijn moeder die in 2013 een agressieve vorm van borstkanker kreeg. Intussen weliswaar tot stilstand gebracht, trok dit wel een wissel op het familieleven van Klassen. Sleutelnummer is wat dat betreft ‘Delilah’. Hij verwijst in dit nummer naar zijn moeder en dan in het bijzonder haar rode haar, dat ze afschoor voor de chemokuur begon. Kun je het scherper en schrijnender onder woorden brengen dan zo? “There is red on the hardwood, scattered flames at your feet”. Het nummer klinkt als een intieme dans, dankzij de langzame cadans die Klassen in de muziek heeft gelegd.
Bij Klassen leidt al deze tegenslag echter niet tot loodzware nummers. Hij kiest er veeleer voor om zich te focussen op betere tijden die ooit gaan aanbreken. Zo zingt hij in opener ‘Glory B’: “Hold your memory up to the light, memory up to the light”. Het nummer heeft dan ook de bijpassende opgewekte, zonnige instrumentatie. Iets wat bijvoorbeeld ook geldt voor ‘St Fraser’ dat opvalt door zijn prettige ritme.
Ook muzikaal brengt Klassen een hommage aan zijn moeder. Zij houdt van Enya en de nummers van Klassen zitten dan ook vol met verwijzingen naar het type ambient en wereldmuziek waar Enya leentje buur speelt. De single ‘Baby Moses’ laat dit bijvoorbeeld mooi horen. Gevoelig en intens, zeker ook door de hoge stem van Klassen, maar hij mijdt de sentimentaliteit.
Beluister hier ‘Baby Moses’:
Ook ‘We Got Married’ is een bijzondere compositie geworden, met name door de pianomelodie opgenomen met een stevige echo. Het verleent er een mooie spanning aan. En dan in combinatie met die eerder bejubelde stem. Klassen weet je te raken.