Binnen de categorie Neoklassiek van de Edisons won de Engelse componist Edmund Finnis met het album ‘Youth’. We horen hier pianiste Clare Hammond, met dit titelstuk en het ruim anderhalve minuut durende ‘Lullaby for Emmeline’. Het album verscheen als een digitale EP van ruim een kwartier bij Pentatone. Wel leuk, want afgelopen zaterdag hoorde ik tijdens het NTR ZaterdagMatinee nog Finnis’ ‘The Air, Turning’, uitgevoerd door het Radio Filharmonisch Orkest, onder leiding van Dima Slobodeniouk.

Het juryrapport zegt over dit album: “De impressionistische klankschilderingen van het album Youth brengen je meteen in een andere wereld. Een wereld met veel facetten: soms pulserend en ritmisch-kabbelend, dan weer verstild of teder, maar altijd spannend en interessant. Muziek die niet alleen mooi is, maar ook vol karakter. Componist Edmund Finnis heeft in pianiste Clare Hammond, die die net zo thuis is in klassiek pianorepertoire als nieuwe muziek, de ideale uitvoerder gevonden voor zijn beeldende muziek en ze brengt elk stuk perfect tot leven”.

We beginnen ‘Youth’ met het delicate ‘Bloom’, gevolgd door meer springende noten in ‘Spin’, ritmische, bedwelmende patronen die eindeloos zouden mogen duren. ‘Frankenthaler’ klinkt aansluitend dan weer uiterst ingetogen en verfijnd, Hammond weegt hier de noten. In ‘Stream of Days’ stromen de noten letterlijk onder Hammonds handen, een krachtige onderhuidse spanning doen ons even huiveren. Boeiende patronen ook in ‘Serried Ridges’ en ‘Buren’. Daartussen vinden we meer ingetogen passages, zoals in ‘Coenties Slip’ en ‘Hammershøi Windows’. Bijzonder is ook het met nadruk gespeelde, contemplatieve ‘Heath’. Met ‘Helsinki Patterns’ sluiten we deze cyclus af. ‘Lullaby for Emmeline’ schreef Finnis in opdracht van Hammond, ter gelegenheid van de geboorte van haar dochtertje. Een magisch en bijzonder kleinood.