Nog één keer Dirk Serries, althans voor dit moment. We horen hem zelf op het bij Creative Sources verschenen ‘Dripping’, samen met altviolist Ernesto Rodrigues, bassist João Madeira en percussionist José Oliveira. Ernesto’s zoon, de cellist Guilherme Rodrigues horen we op het bij Serries’ A New Wave of Jazz uitgekomen ‘Zwosch, Zwosch & Zwosch’, waarbij die twee andere ‘Zwosch’, violist en grootvader van de Portugese vrije improvisatie Carlos “Zingaro Alves en percussionist Oliveira zijn.
In het eerste van de negen titelloze delen van ‘Dripping’ horen we allereerst Madeira, met kunstige, maar ook stroeve grepen. Al snel voegen de twee andere snaarinstrumenten zich erbij, met nauwelijks van elkaar te onderscheiden klanken. En tot slot klinkt Oliveira’s percussie in een redelijk chaotisch aandoend klankspel. In het tweede stuk mag Oliveira beginnen, terwijl we verderop uitgebreid het spel van zowel Serries als Rodrigues op hoog tempo kunnen bewonderen. Net over de helft slaat de sfeer om en stapt het kwartet over op een innemend klanklandschap. En ook in het derde deel overheerst, op enkele uitschieters na, het subtiele snarenspel. Heel bijzonder is ook het begin van het vierde stuk, een overtuigend klankspel. In het vijfde, zesde en zevende stuk overheersen weer de meer dynamische, vrij abstracte klanken, de grote diversiteit aan snaren komt hier prachtig tot zijn recht. In het achtste en het negende stuk is er in het begin weer wat ruimte voor meer subtiele klanken, al loopt ook hier verderop de spanning weer op.
Koeien in de wei, op zo’n heuvel in Zwitserland, daar doet het begin van ‘Zwosch, Zwosch & Zwosch’, één lang stuk van ruim een half uur, mij aan denken. Al snel horen we ook “Zingaro” en Rodrigues met stroeve strijkersklanken, of er druk gewerkt wordt. Het gaat er iets minder stroef aan toe, soms zelfs enigszins ritmisch, al blijft de abstractie overheersen in deze live opnames. Maar de set zit vol prachtige momenten, bijzonder klankvondsten en onverwachte wendingen. Er wordt kortom volop geïmproviseerd en geëxperimenteerd. Bijzonder is die passage rond de dertiende minuut, een langgerekte klanknevel, waarbij de klanken van de drie instrumenten op prachtige wijze samenkomen. Een moment om bij weg te dromen. En rond de zeventiende minuut vinden we dat bijzondere slagwerk weer terug, opvallend helder klinkend, tussen het snarenspel. En ook verderop vallen bijzondere combinaties op, met als hoogtepunt die subtiele klanken tegen het einde.
Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
