Er liggen hier al enige tijd twee Cd’s met de muziek van de Zweedse componist Jesper Nordin. De eerste verscheen bij BIS en bevat de omvangrijke compositie ‘Emerging from Currents and Waves’, een orkestwerk bestaande uit drie delen, waarvan het middelste deel te beschouwen is als een klarinetconcert. We horen het Swedish Radio Symphony Orchestra, onder leiding van Esa-Pekka Salonen en Martin Fröst als solist. Hetzelfde orkest horen we ook in ‘Vicinities’, maar dan onder leiding van Daniel Harding en met Fredrik Ekdahl op fagot. Verder bevat deze Cd, die verscheen bij Kairos, nog ‘The View from Within’, het eerste deel van ‘Visual Exformation’, uitgevoerd door Quatuor Diotima en het door Ensemble intercontemporain, onder leiding van Lin Liao gespeelde ‘Sculpting the Air – Gestural Exformation’.
Maar eerst ‘Emerging from Currents and Waves’ dat start vanuit de stilte met het deel ‘Currents’, maar al snel iets dreigends over zich krijgt, met name door de rol van het slagwerk. Maar wat vooral opvalt zijn de grote contrasten in dynamiek en de grote aandacht voor klankkleur. Zo worden we na die storm aan het begin verrast met een prachtige en spannende klanknevel. En langzaam zwelt het aan, met de Gran Cassa voorop, tot stormkracht. Naadloos gaat dit eerste deel over in ‘Emerging’ en langzaam ontwaren we Fröst eerste klanken. Maar ook hier blijft het niet rustig en loopt het tempo geleidelijk op. En wat is Fröst toch een fantastische klarinettist, iets dat vooral duidelijk wordt middels deze wel heel uitdagende partij die Nordin schreef. Met name die passage in het derde deel van dit middendeel is heel bijzonder. Het derde deel kreeg als titel ‘Waves’ mee, toepasselijk want de muziek komt hier in golven op ons afgerold. En prachtig is die passage verderop waarin Nordin in een ritmische passage het tempo steeds verder laat oplopen, waarna we in vrijwel volledige stilte belanden.
De stukken op ‘Vicinities’ zijn iets ouder dan ‘Emerging from Currents and Waves’ dat Nordin componeerde in 2018. Het titelstuk ‘Vicinties’, goed te beschouwen als een fagotconcert stamt uit 2011. En ook hier vinden we weer die serene klank van het solo instrument, afgezet tegen imposante klanknevels van het orkest. Al behoort die fijnzinnige solo van Ekdahl in het eerste deel tot één van de hoogtepunten van dit album. En ook in dit stuk werkt Nordin met extreme klankuitbarstingen die ook hier een grote mate van spanning aan deze compositie verlenen. Een mooi voorbeeld zit op de helft van het tweede deel. En boeiend die dialoog tussen de fagot en het slagwerk in het derde deel.
Quatuor Diotima speelt ‘The View from Within’, het eerste deel van het uit 2016 stammende ‘Visual Exformation’. Aangezien dit deel apart in première ging, enkele maanden voor het totale stuk voor het eerst werd uitgevoerd, is deze keuze te verdedigen, aan de andere kant is het jammer dat we niet het gehele stuk kunnen horen. In dit stuk neemt Nordin overigens nog meer de tijd om zijn muzikale landschap uit te bouwen. We vertrekken vanuit volledige stilte en ook verderop blijft lang sprake van een klanknevel, al kent ook dit stuk zo nu en dan beduidend meer dynamiek. Een wervelstorm aan strijkersklanken trekt er dan over ons heen. ‘Sculpting the Air – Gestural Exformation’ uit 2015 begint met dynamische uitbarstingen van het slagwerk, omgeven door stiltes. Het vormt de opmaat tot het verreweg heftigste stuk van deze twee albums, waarbij de verstilde passages in het tweede deel zonder meer als een verrassing komen.
‘Vicinities’ is te beluisteren via Spotify:
