Het was één van de verrassingen van de laatste editie van het Incubate Festival, Barchan, het project van bassist James Welburn en slagwerker Tomas Järmyr. Het duo verzorgde een heftige, bij tijd en wijlen verpletterende set, waarbij inktzwarte geluidsmuren werden opgetrokken voorzien van loodzware deuren. Het debuutalbum ‘Soliton’, bestaand uit één lang nummer van bijna een uur, was toen net uit. Het wordt daarom tijd dat we eens wat uitvoeriger stilstaan bij dit werkstuk.

De eerste seconden zetten direct de toon. Onheilspellende roffels van Järmyr, zoals we ze ook terugvinden in zijn werk voor Yodok III, naast een gruizige basdrone van Welburn, de lijn van zijn solo album ‘Hold’, doortrekkend. En de toon is duidelijk: dit gaat geen vrolijke set worden! Die basdrone wordt gaandeweg overigens alleen nog maar heftiger en irritanter. Alles doordringend als een constant dreunende machine, Järmyr’s spel in de marge duwend. Minutenlang blijven de twee zo tegen elkaar aan schuren. Tot er ineens ruimte ontstaat en Welburn overstapt op een veel gruiziger en onheilspellender geluid, terwijl Järmyr zijn bekkens zachtjes laat rinkelen. De muziek mag dan rustiger klinken, de sfeer blijft loodzwaar en beladen. De rol van Järmyr is in dit intermezzo aanvankelijk bescheiden maar gaandeweg horen we hem steeds frequenter zijn harde slagen uitdelen tot hij in een zinderende flow komt. Nietsontziend ramt hij erop los, ritmisch en enerverend. Met op de achtergrond Welburn’s muur van geluid, massief en ondoordringbaar.

Dan keert ‘de rust’ voor een tweede keer terug en horen we alleen de gruizige drone als een oververhitte machine, zo nu en dan onderbroken door enkele slagen van Järmyr. En het tempo mag hier dan, tijdelijk, lager liggen, qua intensiteit blijft het duo op stoom. Ongemerkt loopt ook nu echter de spanning weer op. Nu met name door het zeer ritmische en in intensiteit toenemende slagwerk van Järmyr. Na een derde rustig moment waarin Järmyr’s bekkenspel klinkt als een zomers regenbuitje zwelt het nog één keer aan, doordringend en overstelpend. En als een enorme onweersbui beweegt het duo zich naar een zinderende climax. De luisteraar uitgeput achterlatend!

Beluister hier het eerste deel van het album:

Het album verscheen bij Silken Tofu.