Vandaag drie gitaristen die ieder een solo album opnamen en ieder middels dit instrument hun eigen verhaal vertellen. Te beginnen met Marc van Vugt, die al sinds zijn elfde verknocht is aan de gitaar, al heel wat muziek schreef, maar nog nooit toe kwam aan een solo album. Nu dus wel, voor zijn eigen Baixim Records realiseerde hij ‘The Lonely Coyote – Guitar Tales’. Verder hier aandacht voor de Amerikaanse gitarist Ernesto Diaz-Infante die ‘Saca Los Cuernos al Sol’ uitbracht bij Manuel Mota’s Headlights en Shells, het alias van Shelley Salant, die bij Astral Editions de cassette ‘Outside’ uitbracht.
‘The Lonely Coyote – Guitar Tales is een opmerkelijk mooi album geworden. Tijdens het beluisteren zat ik constant te denken: hoe kan het dat er niet al een hele trits van dit soort albums van hem ligt. Want deze man weet zonder meer wat hij doet en weet van de eerste tot de laatste noot met zijn acht(!) gitaren – de liefhebbers vinden de lijst op Bandcamp – en een geprepareerde harp citer de luisteraar te boeien. Qua stijl hoor ik invloeden van musici als Ralph Towner en Pat Metheny, musici waar hij ook zelf van zegt dat die hem beïnvloed hebben, maar er zitten zeker ook folk, blues en latin elementen in zijn muziek. Want waar die jazzgitaristen nogal eens kiezen voor vergaande abstracties, kiest Van Vugt vooral voor verhalende melodieën. Melodieën met weinig opsmuk, over het algemeen behoorlijk recht door zee en vaak voorzien van een gevoel van weemoed. Ik hoor dat terug in het titelstuk ‘The Lonely Coyote’ dat hij opdroeg aan een andere beroemde gitarist: Egberto Gismonti, maar bijvoorbeeld ook in ‘Chorineke (for Ineke)’, dat toch een stuk opgewekter klinkt. ‘Bali Rain’ en ‘Simiane’, beiden voorzien van mooie ritmische patronen, passen in hetzelfde stramien. En toch vind ik Van Vugt het sterkst in die meer ingetogen stukken. ‘In My Arms’ en ‘Onnozele Kinderen’ behoren zonder meer tot de hoogtepunten van dit album. Al met al een bijzonder afwisselend album, vol prachtige stukken. Hopelijk gaat hier meer van volgen.
Zo veelzijdig als het album van Van Vugt is, duidelijk bestaand uit verschillende stukken, ieder met een eigen sfeer, zo coherent en eenduidig is het album van Diaz-Infante. Hier gaat het duidelijk om één compositie, bestaand uit negen titelloze delen. Diaz-Infante bespeelt een niet met name genoemde elektrische gitaar, waarschijnlijk hoort Van Vugt zo welke, en maakt fors gebruik van de echo’s die je met dit instrument kunt creëren. Melodisch kun je de muziek niet echt noemen, wel op een zeer intense wijze ritmisch, voorzien van een sterke onderstroom. Het is daarmee dat deze gitarist zijn klanklandschap op ingenieuze wijze vorm geeft. Boeiend en vooral spannend. Een landschap ook dat in ieder onderdeel een andere vorm aanneemt, zich uit in een ander patroon, van tempo wisselt en zo gaandeweg het stuk geleidelijk van karakter verandert. In het zevende en achtste deel breekt Diaz-Infante met het voorgaande door het inzetten van bijzondere effecten, in het zevende is het of er een motor staat te draaien, in het achtste valt de metalige klank sterk op.
‘Outside’ is op een bepaalde wijze verwant aan ‘Saca Los Cuernos al Sol’. Ook hier horen we direct in opener ‘Under a Tree’ ritmische patronen, alleen brengt Shells er wat meer melodie in. Maar wat ik vooral boeiend en spannend vind, is de sterke vervorming van de klank, het gruizige karakter. Dat repetitieve zit nog sterker in het hallucinerende ‘Falling Leaves’, je ziet de blaadjes vallen. Shells werkt duidelijk ook met vormen van looping. Het verklaart waarom we op het lange ‘Already Left the Ground’ het gevoel krijgen dat we met meer dan één gitarist van doen hebben. Op prachtige wijze verweeft ze hier de diverse sporen tot één sterk verdicht, ritmisch en bijzonder meeslepend geheel. En heel langzaam verandert de structuur in die ruim twintig minuten. Wat dat betreft doet het wel wat aan minimal music doet denken, al heeft het zeker ook elementen van postrock en alternatieve folk. ‘How’s it Going’ borduurt voort op ‘Already Left the Ground’, heerlijk hier die gruizige klank. Een prachtig album.
Alle albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
