Op haar eigen label ‘SONNA Records’ bracht Sanne Rambags tot nu toe drie albums uit, het als download verkrijgbare ‘SONNA’, dat hier reeds aan bod kwam, ‘Paradis’, eveneens als download verkrijgbaar en de Cd ‘Sister’. De twee laatste, waarvan ‘Sister’ pas een paar maanden oud is, staan in dit stuk centraal. ‘Paradis’ maakte Rambags samen met cellist Lucija Gregov en drummer Mark Schilders, voor ‘Sister’ klopte ze aan bij gitariste en vocaliste Oddrun Lilja Jonsdottir en voor het titelstuk bij een aantal mede vocalistes.
‘Paradis’ is een soundtrack bij de gelijknamige Noorse documentaire van Alexander Turpin, die dit jaar in première is gegaan. De film handelt over de wijze waarop wij met de aarde omgaan en In het verlengde daarvan besloot het trio de opbrengsten van het album te schenken aan 350.org, een organisatie die zich sterk maakt voor het uitbannen van fossiele energie. De film duurt maar zestien minuten, iets dat dus ook geldt voor dit album. Het begint met een rauwe ‘Scream’, waarna we in ‘Paradise I’ Rambags’ stem prachtig horen interacteren met de cello van Gregov en in ‘Paradise II’ met een al even subtiel spelende Schilders. Subtiliteit is sowieso wat dit album kenmerkt, prachtig is in dit verband ook ‘Ending II’, met name door de combinatie cello – vocalen en de indringende wijze van zingen. Muzikaal is het verder interessant op te merken dat het album, maar dat geldt vaker voor de muziek van Rambags, zich ophoudt in het grensgebied tussen Scandinavische folk en geïmproviseerd, waarin bovengenoemde subtiliteit naadloos past. In dit kader mag ook zeker ‘Ancestors – Moder Jord’ worden genoemd en dan met name vanwege Schilders’ ritmische slagwerk.
Rambags is niet alleen vocaliste, ze schrijft ook haar eigen teksten. Vaak bijzonder persoonlijke teksten, waardoor we ook een kijkje krijgen in Rambags’ haar leven. Het is dan ook fijn dat de Cd ‘Sister’ een boekje met de teksten bevat. Uit die teksten doemt een gevoelig en ontvankelijk persoon op, iets dat overigens ook blijkt uit haar wijze van zingen en de gekozen instrumentatie, de samenwerking met Jensdottir verloopt dan ook vlekkeloos. Overigens horen we Rambags hier ook op gitaar en percussie, wat ik niet eerder voorbij zag komen. De teksten gaan vaak over de liefde, en dan niet alleen de romantische variant, maar regelmatig ook over hoe we ons verhouden tot de wereld, iets dat ook blijkt uit het hierboven genoemde ‘Paradis’. Zo stelt ‘Do not listen, watch’:
“Today, she waits
and sees this day becomes darker
Today, she doesn’t want to hear
and doensn’t want to listen
to the cries of this city”.
Mooi en herkenbaar, wie wil zich niet zo nu en dan afsluiten van alles wat er om zich heen gebeurt? Hoe moeilijk dat wellicht ook is want “she walks on the streets in the footsteps of all those other people”.
En de liefde voor het noorden, de uitgestrekte natuur, ook die komt terug, in de muziek, maar bijvoorbeeld ook in de opening van ‘Let things come to you’: “He had been up north where her heart has belonged since long ago”. En verdeop: “Birch trees lose their leaves and she leaves home to admire them and feel at her ease”. Daar hoort de liefde voor de natuur bij en dat bewustzijn over de staat van onze planeet, wat natuurlijk ook al uit ‘Paradis’ bleek, maar wat we ook terug horen in een prachtig nummer als ‘Seat of the soul’ waarin Rambags zich in alles bewust toont van haar positie en in deze zin uit ‘Goodnight, My Love’: “Goodnigth, seagull above the sea, think what you want of me”. Tot slot noem ik nog even het titelstuk ‘Sister’ waarin Rambags gezelschap krijgt van een groeiend aantal zangeressen, een prachtig stukje samenzang.
Van beide albums zijn stukken te beluisteren via Bandcamp. De albums zijn daar ook te koop:
