We zijn bijna aan het einde van de serie portret Cd’s van Nederlandse componisten. Vandaag twee bij Unsounds verschenen albums. En allebei van componisten die strikt genomen niet Nederlands zijn, maar hier wel al geruime tijd wonen. ‘Revolver’ bevat acht stukken van de Australische componiste Kate Moore, en ‘I Don’t Want To Be An Individual All On My Own’ bevat een registratie van het gelijknamige stuk van de Schotse Genevieve Murphy.
Moore, over wie ik al vaker schreef, behoort tot de meest uitgevoerde hedendaagse componisten. Ook dit jaar gingen er weer meerdere stukken van haar in première. ‘Revolver’ met acht stukken voor kleine bezetting, laat goed horen waar die faam op gebaseerd is. Alle stukken worden gespeeld door vijf Australische musici: de violiste Anna McMichael, celliste Rowena MacNeish, bassiste Kirsty McCahon, harpiste Genevieve Lang en percussioniste Claire Edwardes. Vier stukken, het titelstuk ‘Revolver’, ‘The Boxer’, Stroming’ en ‘Way of the Dead’ zijn voor kwintet. ‘Revolver’ valt direct al op door het strakke ritmische patroon, dat veel van Moore’s werk kenmerkt en dat een bedwelmende uitwerking op de luisteraar heeft. In ‘The Boxer’ is de ritmiek subtieler, het doet soms denken aan een langzame dans, maar klinkt zeker niet minder meeslepend, terwijl het in ‘Stroming’ juist nog dynamischer is, als een snel stromende rivier. In ‘Way of the Dead’ is de vioolpartij leidend, met een wonderlijke melodie, terwijl we op de achtergrond een langzaam, maar nadrukkelijk ritme gewaar worden,
‘Trio (Song of Ropes)’ is voor het trio cello, contrabas en harp en klinkt opvallend ingetogen, het is hier dat Moore de perfecte harmonie bereikt, prachtig zoals ze de klanken van deze drie instrumenten hier met elkaar verweeft tot één boeiend geheel. Het wordt gevolgd door twee solo’s. ‘Song of Rope’, beiden voor cello en in beiden speelt een repetitief patroon de hoofdrol, maar vooral het patroon in de tweede valt op door de dynamische kracht. Tot slot klinkt het innemende ‘Gatekeeper’ voor harp solo.
‘I Don’t Want To Be An Individual All On My Own’ hoorde ik tijdens het Gaudeamus Festival, 2021. In het verslag dat ik toen schreef, kwam reeds ter sprake dat Murphy hiermee allesbehalve een typisch hedendaags gecomponeerd stuk componeerde. Dat blijkt al uit het feit dat we de musici die ze vroeg eerder associëren met experimentele jazz, dan met hedendaags gecomponeerd. We horen Andy Moor op gitaar, Marta Warelis op synthesizer en keyboards, John Dikeman op een scala aan saxen en Henning Luther op slagwerk. Murphy zelf is met elektronica in de weer en vertelt het hilarische verhaal van haar achtste verjaardag. Gelukkig als tekst bijgevoegd in deze prachtige uitgave op boekformaat. “I was about to turn 8”, zo begint het stuk en we wanen ons in een discotheek. Muziek dus die we geenszins associëren met de wereld van de gecomponeerde muziek. Maar goed, Murphy zette ons al eerder op het verkeerde been. Dan komt haar moeder, een rol waar Murphy zich prima bij inleeft, pratend over alle voorbereidingen. Al snel blijkt dat haar definitie van een perfect verjaardagsfeest nogal afwijkt van dat van de kleine Genevieve, die voelt zich, tijdens alle drukte eerder eenzamer worden. ‘Your Feeling’ vormt een spannend muzikaal intermezzo voor we overschakelen naar de grootouders. Het wat meer bezadigde karakter en het vermogen je minder druk over alles te maken, spreekt het meisje duidelijk aan. Een hoogtepunt is verder ‘Living Emotions’, met prachtig gitaarspel van Moor en een schitterende bijdrage van Dikeman.
Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
