Bij Edition Wandelweiser Records verscheen ‘Amsterdam . Berlin . Moscow . Losoncy’, gecureerd door Dante Boon met daarop een keur aan werken van uitvoerders / componisten. We vinden een andere versie terug van Germaine Sijstermans’ ‘M’, dat hier gisteren reeds aan bod kwam, maar ook een stuk van Rishin Singh. Verder stukken van Boon, Seamus Cater, Gabi Losoncy, Kirill Shirokov en Samuel Vriezen. En dat het hier in de meeste gevallen de componisten zijn die de muziek uitvoeren, behoeft natuurlijk geen verder betoog.

‘M’ klinkt hier weer anders, mede door het andere instrumentarium. Hoorden we op ‘Betula’ fluit, klarinet, trombone, altviool, accordeon en gitaar met e-bow, hier horen we Fender Rhodes (Boon), concertina (Cater), contrabas (Koen Nutters), klarinet (Sijstermans) en een enkele markante noot op de piano (wederom Boon). Maar het zijn toch vooral de Fender Rhodes en de concertina die hier hun stempel drukken. De muziek van Sijstermans past prima in die van het dertig jaar geleden, door Antoine Beuger en Burkhard Schlothauer, opgerichte Wandelweiser collectief. Het kwam hier al vaker voorbij en ook op dit album vallen de gemeenschappelijke kenmerken weer op: de aandacht voor klank, het vrijwel ontbreken van zaken als melodie en ritme en de grote ruimte voor de stilte. Tegelijkertijd zijn dit geen dwingende eisen want de opener van het dubbelalbum, Boon’s korte ‘The Heart’s Size’ bevat toch echt een melodie. Twee andere stukken van hem, ‘Depression (Herbeck)’ en ‘For What’ klinken abstracter, waarbij met name het laatste stuk te karakteriseren is als typisch voor deze soort muziek, balancerend op de grens van de stilte.

En het stuk van Singh, ‘Trauermusik’ kent zo waar iets wat enigszins lijkt op een ritme, al is het dan zeer terloops. Overigens vind ik het hier, al klinkt Shirokov’s piano wel wat zwaar op de hand, met de treurigheid nog wel meevallen. En prachtig klinkt hier de samenhang tussen de diverse instrumenten. Al met al een bijzonder boeiend stuk. Bijzonder is ook zeker ‘Tighter’ van Gaby Losoncy. We horen haar solo in de weer met allerlei voorwerpen die zo te horen bij u en mij in de keuken te vinden zijn, maar boeiend is deze overdonderende geluidswereld zonder meer, al is ruim elf minuten lang genoeg. Met de drie stukken van Shirokov betreden we weer de wereld van de ‘echte’ instrumenten. Allereerst met een mooie bewerking van Josef Matthias Hauer’s ‘Atonale Musik nr. 1’ uit 1922. Het langste stuk op het album is het bijna een half uur durende ‘2019|x26 (Quintet)’ van Shirokov, waarin we Boon op piano, Cater op harmonium, Nutters op contrabas, Sijstermans op klarinet en Sasha Elina op fluit en vocalen horen. Een prachtig uitgebalanceerde klanksculptuur. Tot slot klinkt ‘Linking’ van Samuel Vriezen, de enige componist die we op dit album niet als uitvoerder horen. Dit verstilde pianostuk, uitgevoerd door Boon, schreef hij in 2019 voor de tachtigste verjaardag van zijn collega Tom Johnson.

Het album is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: