Het in Milaan gevestigde We Insist! Records kwam hier nog niet eerder voorbij. Tijd dus voor een kennismaking. Een mooie is dan om toetsenist Alberto Braida en klarinettist Giancarlo Nino Locatelli als rode draad te nemen. Samen maakten ze vorig jaar ‘From Here From There’. Verder bracht Braida onlangs met bassiste Silvia Bolognesi en drummer Cristiano Calcagnile ‘Cats in the Kitchen’ uit en horen we Locatelli als onderdeel van het ensemble van bassist Enrico Fazio. Zij realiseerden ‘Girotondo’.
Braida en Locatelli werken al sinds 1996 op regelmatige basis met elkaar samen, resulterend in de albums ’19 Calefactions’, ‘Due’, ‘Big Margotta’ en ‘Nel margine’. En nu dus dit ‘From Here From There’. Locatelli, zo blijkt direct uit opener ‘c’è un luogo’ blijkt een bijzonder lyrisch klarinettist die prachtige melodieën uit zijn instrument tovert. En alsof het een vocalist betreft, zo begeleidt Braida zijn collega hier. Eenzelfde wijze van musiceren treffen we aan in ‘Ninna nanna’, ‘Once it was the color of saying’ en in het rustieke ‘Campanile’. Alle drie prachtige en zeer melodieuze stukken waarin vooral de klank van die klarinet opvalt. ‘Calamus’ en ‘Counterpoint’ klinken wat abstracter, maar qua harmonie zijn ook dit kleine meesterwerken. Prachtig hoe de twee musici elkaar ook hier met hun wonderlijke klanken weten te vinden. Krachtig klinkt de klarinet in ‘Flatus’, de noten lang aanhoudend, terwijl Braida op bescheiden wijze nader invulling aan het stuk geeft.
“The three cats play with the same ball of wool and they leave each other, the ball of wool seems to have disappeared, each one seems to go his own way but the ball of wool reappears in the middle of the game”, aldus de tekst op Bandcamp over ‘Cats in the Kitchen’. Dat impliceert dat we hier met een totaal ander album te maken hebben, in vergelijking met ‘From Here From There’. Iets dat ook zeker blijkt te kloppen, de muziek is hier beduidend vrijer. Wat blijft is die herkenbare stijl van Braida, hij blijkt een pianist die maar weinig nodig heeft om zijn muzikale verhaal te vertellen en tevens een pianist die niet houdt van uiterlijk vertoon, maar die juist in alles op zoek gaat naar de nuance, iets dat Bolognesi en Calcagnile prima aanvoelen. In het krachtige ‘La Giostra’, met een prachtige solo van drummer Calcagnile en het melodieuze ‘Dedalus’ laat het trio daarnaast horen dat het ook uitstekend kan swingen. Terwijl we in ‘Cerchio’ en het ook op ‘From Here From There’ terug te vinden ‘Campanile’ de harmonische kracht van dit trio op bijzondere wijze terug horen. Alles valt in deze boeiende ballades op prachtige wijze samen.
In 1897 schreef Arthur Schnitzler het zeker voor die tijd controversiële toneelstuk ‘Reigen’. Seks en de dubbele moraal van die tijd is waar het hier om draait en Schnitzler voert tien paren op om hier gestalte aan te geven. Dit ‘Girotondo’, zo heet het stuk in het Italiaans, vormde ruim een eeuw later voor Fazio de inspiratie voor zijn album, met dezelfde titel. En ook hier kiest de componist voor duo’s, die de tien bedrijven van het toneelstuk weergeven, voorafgaand door een soort van epiloog en afsluitend met een finale. Mooie combinaties levert het op, zoals die tussen de trompet en de basklarinet in ‘Il soldato e la cameriera’; die van de zelden te horen theremin – die hier overigens klinkt als een vrouwenstem – met de altsax in ‘Il giovanotto e la giovane signora’ en verderop met de basklarinet in ‘La giovane signora e il marito’ en tot slot die van de contrabasklarinet en de fluit in ‘Il marito e la donna galante’. Soms klinkt het allemaal mooi melodieus, soms heerlijk abstract, maar altijd zeer onderhoudend. En ook altijd voorzien van een zekere spanning, iets dat natuurlijk hoort bij het thema.
Alle drie de albums zijn (deels) te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
