Hamid Drake hoorde ook bij de grote groep musici die aantrad tijdens het laatste door Sound in Motion georganiseerde Summer Bummer Festival. Niet alleen sloot hij het festival af in een duo optreden met rietblazer Peter Brötzmann, een concert dat ik niet bijwoonde, ook hoorden we hem met basklarinettist Christer Bóthen en bassist Torbjörn Zetterberg. Recent verschenen er ook twee albums waarop we deze bijzondere drummer horen. Als onderdeel van het Brave New World Trio, dat hij vormt met saxofonist en basklarinettist David Murray en bassist Brad Jones, maakte hij ‘Seriana Promothea’ voor Intakt Records en samen met altsaxofonist Devin Brahja Waldman realiseerde hij de cassette ‘Mediumistic Methodology’ voor Astral Spirits.
Drake is vooral een zeer ritmisch drummer, een kwaliteit die zich direct openbaart in het titelstuk ‘Seriana Promethea’, een perfecte voedingsbodem voor een uitmuntend swingende solo van Murray op basklarinet, die overigens alle stukken op dit album componeerde en verder vooral te horen is op tenorsax. En dit blijkt slechts de opmaat, vrijwel het gehele album bestaat uit stomende stukken waarin we de drie horen op het scherpst van de snede. Het bijna twee keer zo lange ‘Necktar’ laat horen dat Murray nog altijd tot de beste saxofonisten van zijn generatie behoort, op perfecte wijze koppelt hij abstractie aan melodie. Andere mooie voorbeelden hiervan zijn ‘Rainbows for Julia’, ‘Switchin’ in the Kitchen’ en vooral ‘If You Want Me to Stay’, met name vanwege de soepele wijze waarop hij zich hier door de melodie werkt, korte uitstapjes geenszins vermijdend, waarbij in dat laatste stuk sprake is van pure swing. Tussendoor krijgen we een perfecte kijk op de ritmesectie en het gevoel voor groove waar zowel Drake als Jones in overvloed over lijken te beschikken. Blijf hier maar eens stil bij zitten. Eén van de weinige uitzonderingen op dit gegeven is ‘Metouka Shell (Ballad for Adrienne)’. Met onder andere een prachtige solo van Jones, één van de weinige momenten waarop hij zich van de strijkstok bedient. En dit mag dan een ballade zijn, Murray en de zijnen brengen ook hier de dynamiek naar binnen.
Zo spetterend als ‘Seriana Promothea’ aanvangt, zo ingetogen gaat het er in ‘Knock Knock’, de opener van ‘Mediumistic Methodology’, aan toe. Ietwat stroeve, nasale klanken horen we Waldman hier blazen, vergezeld van een enkele schermutseling van Drake. Een wonderlijk klankspel, op boeiende wijze de abstractie vierend. Gaandeweg krijgt de muziek wat meer reliëf en diepgang, al blijft ook dan abstractie de boventoon voeren. Pas tegen het einde ontvouwt zich een bescheiden melodie. Dat melodieuze spel komt mooi tot bloei in de ballade ‘Esprit Es-Tu Lá’. Opvallend is ook hier dat de bijdrage van Drake vrij bescheiden is. Bescheiden, maar wel uiterst doeltreffend legt hij precies de juiste accenten. Pas in ‘Table-Turner’, het lange nummer op de tweede kant van de cassette, komt het duo echt op stoom. Hier is ook de rol van Drake een stuk groter, zorgend voor strakke ritmische patronen waar Waldman goed raad mee weet. Een eindeloze stroom aan opwindende klanken ontlokt hij aan zijn altsax. En tussendoor zit de drumsolo, waaruit andermaal Drake’s gevoel voor ritme blijkt.
Van ‘Seriana Promothea’ zijn via Bandcamp een tweetal nummers te beluisteren. ‘Mediumistic Methodology’ is hier in zijn geheel te beluisteren. De albums zijn hier ook te koop.
