Het uit België afkomstige The Me in You was mij volstrekt onbekend. Echt vreemd is dat niet, want het nieuwe, bij Starman Records verschenen ‘How Does it Feel to Be Wrong All the Time’ is pas het vierde album in tien jaar tijd. Voorganger ‘Stuart Conroy: 1974-1978’ dateert van 2018. Een band dus die er de tijd voor neemt en dat is iets dat je dan ook direct hoort aan deze prachtige nieuwe schijf.

Wat direct opvalt bij het eerste stuk, ‘Landscapes (About Me)’ is het gevoel voor sfeer en melancholie, iets dat de band het gehele album trouw blijft. Een belangrijk ingrediënt daarbij is de samenzang, loepzuiver, samen met het subtiele gebruik van elektronica. Tevens valt in die opener op dat de band eigenlijk vrij weinig doet om effect te scoren, het gaat hier duidelijk om de kwaliteit en niet om de kwantiteit. Zoals ik al zei, er is duidelijk over nagedacht en eindeloos op gebroed. Naadloos gaat het over naar ‘The Day MCA Passed Away’, waarin gekozen wordt voor wat meer dynamiek en verderop een ingetogen ritme, terwijl ook hier wel de nadruk blijft liggen op het creëren van sfeer. Een hoogtepunt is het prachtig verstilde titelstuk ‘How Does it Feel to Be Wrong All The Time’, met name vanwege de wijze waarop hier muziek en zang samenvallen en let dan vooral ook op hoe hier veldopnames worden ingezet. Een nummer om steeds opnieuw te draaien.

De band roept bij de luisteraar ook nostalgische gevoelens op, want de muziek wortelt duidelijk in de pop van de jaren ’80 en ’90. Maar maakte de elektronica de muziek daar nogal eens al te glad, daar hoef je op dit album niet bang voor te zijn. De ritmische structuren in ‘The Hum of Your Voice’ klinken dan ook bekend, zonder dat we het gevoel krijgen dat hier sprake is van gemakzuchtig kopieergedrag, in tegendeel, hoe herkenbaar ook, tegelijkertijd is het ook weer zeer eigentijds.

Over het algemeen is de muziek op dit album vrij ingetogen, met een enkele uitschieter, zoals dat ‘The Hum of Your Voice’ en afsluiter ‘The Coastman & The Lier’, waar de muziek iets meer tempo krijgt. Maar daar ligt zeker niet de kracht. Die ligt duidelijk bij stukken als dat ‘How Does it Feel to Be Wrong All the Time’, het aanstekelijk melodieuze ‘Highly Overrated’ en het meeslepende tweeluik ‘Stop in Motion’ en ‘Sooner or Later’. Kortom een prachtige plaat, het is te hopen dat ‘The Me in You’ geen vier jaar wacht met een opvolger.

Het album is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: