Het sextet Old Crow Medicine Show maakt al ruim twee decennia onvervalste Americana / Bluegrass. En na ‘Volunteer’ uit 2018, verscheen er dit jaar weer eens een studio album, bij ATO Records, ‘Paint this Town’. Daar hoort een zeker instrumentarium bij. We horen Ketch Secor dan ook naast op de gitaar, op voor deze stijl typische instrumenten als de fiddle, de harmonica en de banjo, Cory Younts en Jerry Pentecost en Mike Harris op zowel slide-gitaar als dobro. En ook redelijk bijzonder voor popmuziek:
Morgan Jahnig op contrabas.
Ongecompliceerde, goed in het gehoor liggende muziek, uitstekend gebracht door deze heren. En de titel ‘Paint this Town’, het er van nemen in goed Nederlands, past daar prima bij, net als de Rock & Roll tune ‘Lord Willing and the Creek Don’t Rise’. En toch is dat maar het halve verhaal. Want als we ons in de teksten verdiepen, bemerken we al snel dat het zich zeker niet bepekt tot lang leven de lol, al suggereert de muziek dat meer dan eens wel. Dus soms opvallende contrasten, bijvoorbeeld in het boeiende ‘Gloryland’:
“Woke up in a fever to a world gone wrong
Lord will this nightmare never end
Scenes of ruination everywhere I go
Locked out at the gates of Gloryland.”
De aangrijpende ballade ‘Honey Chile’ handelend over eenzaamheid, “Lord I feel I’m lost and lonesome lonely for my one and only honey chile”, past ook goed in dit rijtje. Een enigszins schrijnend stuk, met het vereiste ruwe randje. Dat bewustzijn leidt onherroepelijk tot weemoed, in ‘Reasons to Run’ als volgt verwoord: “The Lone Ranger still rides and I hope he’s having fun. But with every passing season I’m running out of reasons. Running out of reasons to run.” Verdoven biedt dan een uitweg, bijvoorbeeld door het slikken van pijnstillers, intussen in de VS een groeiend probleem. De muziek mag dan heerlijk pittig zijn in ‘Painkiller’, de boodschap is er niet minder om.
Het is de verdienste van deze band dat ze dit soort tot nadenken stemmende teksten zo goed muzikaal weten te verpakken. ‘Painkiller’ is een voorbeeld, maar ook ‘Used to be a Mountain’ en ‘John Brown’s Dream’ passen in dit rijtje. En die muziek zit verdraaid goed in elkaar, weet ons middels uitstekend samenspel, felle tempi en die bijzondere instrumentatie telkens weer te boeien.
Het album is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
