Het was lange tijd stil rondom Soccer Committee, het alias van gitariste en vocaliste Mariska Baars. Tot vorig jaar bij Morc Tapes de mini-LP ‘Tell from the Grass’ verscheen, gevolgd door Moving Furniture Records die dit voorjaar haar titelloze CDr uit 2005 opnieuw uitbracht op Cd, met daarop tevens bewerkingen van twee stukken. ‘Mol & Mon Coeur’ werd onderhanden genomen door Machinefabriek (Rutger Zuydervelt), iemand met wie Baars overigens frequent samenwerkt, onder andere in Piiptsjilling en ‘Le Jardin’ door Wouter van Veldhoven.
Maar laat ik vooral beginnen met ‘Tell from the Grass’. Acht stukken, waarvan er geen één langer is dan drie minuten, iets dat overigens ook geldt voor de zeven stukken op haar titelloze album uit 2005. De nummers zijn zo kort dat ze niet eens echt op gang komen. Ben je er net aangewend, is het al weer voorbij. Maar altijd handelt het om dromerige muziek, opgebouwd uit slechts een paar bouwstenen, waarbij vooral het oog voor detail opvalt. Naast rustiek, vrij minimalistisch gitaarspel horen we haar stem, al even opvallend, terwijl het geheel middels elektronica op bescheiden schaal wordt bewerkt. Baars’ stijl is daarbij te kenschetsen als singer-songwriter, folk, gecombineerd met ambient en experimentele elektronica.
Terug naar 2005, is er veel veranderd in die zeventien jaar? Ongetwijfeld is er veel gebeurd in Baars’ leven, bij wie niet, maar echt terughoren in de muziek doen we het niet. Sterker nog, haar alter ego blijkt opvallend consistent door het muzikale leven te gaan. Zoals gezegd zijn ook dit bijzonder korte nummers, alleen hier nog wat sterker singer-songwriter en wat minder ambient. Maar het zijn bijzonder kleine verschillen, ook hier overheerst het ontwapenende minimalisme. Het is de grote kracht van Soccer Committee, zo veel zeggen, met zo weinig middelen. Opvallend is dan ook het verschil met de twee bewerkingen. Machinefabriek heeft ruim een kwartier nodig voor zijn bewerking van ‘Moi & Mon Coeur’ van maar iets meer dan twee minuten en Van Veldhoven trekt bijna vijfenhalve minuut uit voor het slechts anderhalve minuut durende ‘Le Jardin’. En ongewild maken deze twee, en dan vooral Machinefabriek, hiermee duidelijk hoe bijzonder de muziek van Baars is. Want hoe mooi het ook is wat hier gebeurt, echt iets toevoegen doet het niet. Sterker nog, het doet afbreuk aan dat puntige minimalisme wat Soccer Committee nu net zo goed maakt.
Beide album zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp:
