Vandaag en morgen aandacht voor nog een aantal andere nieuwe albums van A New Wave of Jazz, na ‘Vistas’ van het Hydra Ensemble dat hier gisteren voorbij kwam. Vandaag aandacht voor het dubbelalbum ‘Twofold’ waarop we drummer Onno Govaert horen. Het gaat hier om een dubbel Cd, één schijf bevat de opnames van een concert met Martina Verhoeven op piano en één bevat een concert van Govaert met Dirk Serries. Verder sta ik stil bij ‘Today and All the Tomorrows’ waarop we Serries en Verhoeven, hier op contrabas, horen met mede gitarist Daniel Thompson.
Na een solo van Govaert grossieren zowel hij als Verhoeven in abstracte patronen. Soms schuiven we wat richting het ritme, maar echt gestroomlijnd gaat het er nergens aan toe. Wel neemt verderop het tempo wat af en hoor je de twee zoeken naar welke noten het beste passen, hoe ze elkaar het beste kunnen aanvullen. Iets dat natuurlijk vaker gebeurt tijdens deze set, soms tegen de stilte aanleunend. Maar het meest spannend zijn toch die frases waarin ze beiden het ruime sop kiezen. Pas dan merk je wat een prachtige combinatie piano en drums in feite vormen. Als Verhoeven de lage noten kiest lopen de klanken mooi in elkaar over, kiest ze daarentegen voor de hoge noten dan ontstaan er schitterende contrasten.
Zeker voor vrije improvisatie begint de set van Govaert en Serries opvallend gestructureerd. Serries zet duidelijk de toon, Govaert ondersteunt. Het wordt verderop wat abstracter, maar het duurt lange tijd voordat we in eenzelfde maalstroom terecht komen als in de set met Verhoeven. Dat begint na een opvallend ingetogen solo van Govaert rond de dertigste minuut. Maar dan is het ook echt raak. Een oeverloze stroom aan klanken, zonder dat het een ondefinieerbare brei wordt. Uiteindelijk vinden ze weer de rust en bewegen ze gaandeweg richting de stilte.
Drie snaarinstrumenten dus in ‘Today and All Tomorrows’, een contrabas en twee gitaren, die ook nog eens alle drie op onorthodoxe wijze bespeeld worden. We horen ze kraken, zagen en schuren. Kortom het zijn geluiden die we eerder associëren met de spreekwoordelijke fabriekshal dan met deze instrumenten. En die komen het beste tot uiting tijdens de rustige frases, waarin ze elkaar aftasten en elkaar aanvullen, op zoek naar onverwachte geluiden. Uiterst karig en ingetogen gaat het eraan toe op die momenten. We horen slechts een enkele kraak, een paar korte aanslagen, interrupties die de stilte doorbreken. Het is op die momenten dat ze onze oren masseren met de meest creatieve geluiden denkbaar.
Beide albums zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp:
