Richard Comte is multi-instrumentalist, al is zijn primaire instrument de gitaar, componist, producer en eigenaar van het platenlabel nunc. Zijn muziek is te beschouwen als experimenteel, zonder daarbij voor een bepaalde stijl te kiezen. Zo vertoont het recente ‘Traverser noir’ dat hij met stemkunstenaar Sébastien Lespinasse maakte trekken van ambient, in combinatie met spoken word, is ‘Celebration’, dat hij maakte met bassist Alan Silva – hier te horen op keyboards, trompettist Itaru Oki en drummer Makoto Sato vrije improvisatie en heeft zijn solo album ‘à nos fenêtres’ nog het meeste weg van een geluidssculptuur.
‘Traverser noir’ bevat vier stukken. In ieder stuk staat een door Lespinasse uitgesproken Franse tekst centraal, voorgelezen als een gedicht, zonder al te veel opsmuk. Comte voegt daar zeer sobere, minimalistische gitaar- en elektronische klanken aan toe. Zo sober dat van een melodie niet gesproken kan worden. En mooi hoe dat in het laatste stuk, ‘les écluses’ leidt tot een gruizig, drone-achtig spoor. De enige uitzondering op deze muzikale verstilling is het spannende ’tactiles conditions de l’écoute’, hier speelt het ritme een bescheiden rol.
‘Celebration’ is zoals gezegd een totaal ander album, prima free-jazz zij het ook hier van het ingetogen soort. Wat dit kwartet hier in drie delen ontvouwt is zonder meer een muzikaal landschap te noemen, waarbij afzonderlijke klanken, op die van drummer Sato na, nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Maar zoals gezegd, veel lawaai maken ze niet. Of beter gezegd, meestal niet. Er zijn uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld tegen het einde van het tweede deel waarin we Comte ineens woest aan zijn snaren horen plukken. Maar dat zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen. Maar goed, op Contes website staat niet voor niets over zijn spel dat het: “is focused on the sonic possibilities of his instrument”. En hier geldt dat beslist niet voor Conte alleen. Het levert schitterende beelden in zachte tinten. Opvallend daarbij is de rol van Silva, het concert was ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag in mei 2019. Prachtige, aan de natuur verwante klanken creëert hij hier met zijn keyboard.
En dan hebben we het prachtig ingetogen ‘à nos fenêtres’ dat Comte vorige maand afleverde als download, een solo album bestaand uit één lang stuk van ruim vijftig minuten. De basis bestaat uit veldopnames die Comte maakte door microfoons bij twee open ramen neer te zetten en dat aan te vullen met muziek gemaakt met piano en gitaar. En dus horen we straatgeluiden, vogels, subtiel gespeelde noten op de piano en een enkele gitaaraanslag en dat allemaal ook hier weer bijzonder fijnzinnig, subtiel en fragiel met elkaar vermengd tot één concreet stuk.
De albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
