Zoals ik reeds eerder opmerkte, doen we Luka Schuurman te kort door hem simpelweg gitarist te noemen. Ook op het laatste album, het eind vorig jaar verschenen ‘Translucid’ weigert hij om zich tot dit instrument, hoe belangrijk ook in zijn muziek, te beperken. Een wederom bijzonder stemmig album. Hier ook aandacht voor het als download verkrijgbare ‘Shinedown’, het bij Keroxen verschenen debuut van Halli Crigi, dat Schuurman vormt met Thomas van Nieuwenhoven en FJ González Torres.
Schuurman zegt zelf over ‘Translucid’: ‘Translucid’ could be viewed as a half album, the rest of it is completed by the sensation of the wind and the sounds of the surroundings”. En dat is raak getroffen. Direct al in het eerste stuk, waarin we nog louter gitaar en elektronica horen en dat de toepasselijke titel ‘A Million Empty Square Kilometres of Clouds’ draagt, worden we dat gewaar. Subtiel vliedende klanken, inderdaad als voorbij schuivende wolken. ‘The Moon Looks Down on You and Smiles’ is er het logische vervolg op. Twee korte stukken, nog geen drie minuten en pure ambient. In ‘Windwalker’ komt de piano erbij, met een vrij eenvoudige, wat kale melodie. Op de achtergrond horen we de elektronica. Het lijkt allemaal wat tam wat hier gebeurt, maar dat is maar de halve waarheid. Want ‘In Lack of a Loss for Words’ klinkt eigenlijk helemaal niet zo aangenaam. Schuurman verstoort hier de harmonie op subtiele wijze en dat vreemde geluid heeft veel weg van een insect dat me uit mijn slaap houdt. In ‘Mistlands’ hoor ik hem wederom op piano, iets dat mij toch wat minder goed bevalt. De melodieën die hij hier vormgeeft, klinken wat al te oppervlakkig, liever hoor ik hem met zijn klankwolken in de weer en dan graag op wat minder gestructureerde wijze, zoals in het prachtige ‘Aqua-Acoustic Monuments Dissolve’.
‘Shinedown’ is een bijzonder album. In de twee korte eerste stukken, ‘Cats’ en ‘Colorado Trail’ komt de muziek nog nauwelijks op gang, of we nog in de voorbereiding zitten. En ook in het derde stuk ‘Inglaterra En LlamasT’ overheerst het zoekende experiment. Pas in ‘Traffic on a Slow Lane’ ontdekken we wat structuur, inclusief het geluid van een sirene, maar het blijft allemaal zeer terloops en ingetogen. En kijken we naar het verdere verloop van dit album, dan valt toch vooral het onbestemde, terloopse karakter op. Een mooi voorbeeld van dit fenomeen is ook ‘In A Spiral’, de muziek bestaat hier louter uit het getokkel van de beide gitaristen, Schuurman en González Torres. Muziek die werkelijk nergens heen wil. Overigens bewijst het lange ‘Shinedown Majestic’ dat het altijd nog kaler kan, hier schuilt het geheim helemaal in de details. Het eveneens vrij lange ‘Mysterons’ wijkt wat af van de rest van dit album, hier zet elektronica de toon in de vorm van lang uitgesponnen klankwolken en verderop horen we zelfs aanzetten tot een melodie.
Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
