Een andere musicus die regelmatig opduikt bij het Franse Circum-Disc, we besteedden reeds aandacht aan drie albums waarop bassist Mathieu Millet te horen is, is de drummer Peter Orins. Niet verwonderlijk, want hij is de drijvende kracht achter het label. Hij bracht het solo album ‘Vrtn & Vrbtn’ uit, niet echt standaard voor een drummer, ‘You Never Know’ met de saxofoniste Paulina Owczarek en ‘Ouvre-Glace’ met één van de projecten waaraan hij zich heeft verbonden: Adoct. Een kwintet dat verder bestaat uit saxofoniste en blokfluittiste Sakina Abdou, de pianisten Barbara Dang en Jérémie Ternoy en gitarist Ivann Cruz.
Laat ik beginnen met Orins’ soloalbum, bestaand uit twee stukken ‘vrtn’ en vbrtn’, het eerste stuk is voor een drumstel en elektronica, het tweede voor enkel percussie. In ‘vrtn’ creëert Orins een vrij duister, nevelig en desolaat klanklandschap en als je goed luistert hoor je het geluid van het drumstel, waar Orins met voorwerpen overheen krast, nauwelijks te onderscheiden van de elektronica. Pas verderop horen we hem de trommels op wat traditionelere wijze beroeren. Het is ook het moment waarop er tijdelijk wat meer kleur in de compositie komt. De sfeer in ‘vrtbn’ is niet wezenlijk anders dan het begin van ‘vrtn’, Orins gebruikt hier geen elektronica, maar het geluid dat hij hier produceert, heeft daar wel bijzonder veel van weg. Machtig mooi hoe hij hier de nagalm inzet om tot een verdichte drone te komen.
Paulina Owczarek en Peter Orins kennen elkaar sinds 2015. Beiden kregen toen een uitnodiging van pianiste Satoko Fujii voor haar Satoko Fujii Orchestra Berlin. Sindsdien ontmoeten ze elkaar regelmatig en nu ligt er dus ook een album met de mooie titel ‘You Never Know’. En daarop allereerst in ‘What Might Happen’ Orins, met diezelfde creatieve benadering van het drumstel als in zijn soloalbum, als middel om een klankwereld te scheppen die je in eerste instantie eerder met veldopnames associeert dan met percussie. Owczarek voegt zich daar spoedig bij met een al even ondefinieerbaar en zeer subtiel klankspectrum, een lijn die ze doorzet in ‘How People Behave’. Pas verderop in dit vrij lange stuk horen we haar kwaliteiten optimaal, lange kraakheldere lijnen trekkend. Bijzonder is ook de klankwereld die deze twee musici ons serveren in ‘Three Rules That Live’. Ook hier lijken we aanvankelijk eerder van doen te hebben met een scala aan omgevingsgeluiden dan met muzikale uitingen, pas tegen het einde horen we Owczarek in een indrukwekkende solo.
Adoct ontstond eind 2020, met Orins als centrale figuur. Hij vormt met Jérémie Ternoy en Ivann Cruz het trio TOC en met Sakina Abdou en Barbara Dang Abdou/Dang/Orins. Dat samenbrengen tot een kwintet was slechts een kleine stap. Een bijzondere bezetting zo met twee pianisten en het ontbreken van een contrabas. De muziek is ernaar, het grensgebied verkennend tussen rijke klanksculpturen, experimentele improvisatie, ritmische bijna rituele muziek en hedendaags gecomponeerd. Op hoogtepunten en die zijn er genoeg, is de verdichte geluidswereld nog maar nauwelijks te herleiden naar de individuele musici. Zoals gezegd is de aanwezigheid van twee pianisten kenmerkend voor dit kwintet, bijvoorbeeld mooi tot uiting komend in het spannende ‘Carentiel’. Bijzonder zijn ook de twee delen ‘Immobilisme poreux’ met in deel één een boeiende solopartij van saxofoniste Abdou, mooi geflankeerd door Orins’ boeiende slagwerk.
Van alle albums zijn een paar stukken te beluisteren via Bandcamp. De albums zijn daar ook te koop.