Onlangs besteedde ik hier aandacht aan twee albums van bassisten in een solorol: ‘Monólogos a Dois’ van Gonçalo Almeida en ‘I Play Me’ van Dion Nijland. Zij blijken echter niet de enigen en dus mag ik mij wederom aan als solist werkende bassisten wijden. ECM Records bracht onder de titel ‘Once Upon a Time’ solo opames uit 1994 uit van oudgediende Eberhard Weber en nieuwkomer Johannes Fend maakt met het in eigen beheer als download uitgebrachte ‘Journey’ zijn debuut.
Toen Weber dat concert gaf in Avignon was hij reeds zo’n vijfentwintig jaar actief als bassist en dat hoor je hier in iedere noot terug. Zo vind ik het moeilijk te geloven dat hij, als ik naar opener ‘Pendulum’ luister, daar echt alleen stond. Ik heb het vouwblad echter wel vier keer doorgekeken, maar zie toch echt nergens een andere musicus. Knap hoe hij hier ritme en melodie met elkaar vermengt, op de voor hem zo typische wijze. Weber heeft immers altijd in die melodisch ritmische hoek gezeten, hij werkte samen met Gary Burton, Jon Garbarek, Charlie Mariano, Chris Hinze en Sigi Schwab en zit al sinds half jaren ’70 bij ECM Records.
Bijzonder is ook ‘Trio for Bassoon and Bass’, met ook hier alleen die contrabas en ook hier is het weer verbazingwekkend wat hij solo met dit instrument weet te bereiken. Zo speelt hij verderop tegelijkertijd pizzicato als met de strijkstok, met de ene het ritme vormgevend, met de ander de melodie. Eén en ander hangt overigens ook samen met het feit dat de contrabas van Weber wel wat afwijkt van wat gebruikelijk is. Sinds 1972 bespeelt hij een elektro-akoestische contrabas die hij speciaal voor zichzelf lief bouwen, wat voor een belangrijk deel de typische klank verklaart. In ‘Ready Out There’ zit Weber er wat losser in, een gedreven improvisatie. Prachtig ingetogen klinkt ‘Silent for a While’, mooi ook hoe hij hier op zeer subtiele wijze gebruik maakt van de versterking en de bijpassende vibratie.
Johannes Fend komt uit Oostenrijk, maar woont al weer enige tijd in Rotterdam. Hij haalde zijn bachelor, zowel in klassiek als jazz, aan het Groningse Prins Claus conservatorium en zijn master aan Codarts en is inmiddels, hoe jong ook, al overladen met prijzen, met name voor zijn solowerk. Voor ‘Journey’ gebruikte Fend de contrabas, de basgitaar, zijn stem en een beetje elektronica om het geheel iets meer kleur te geven. Samen met hem maken we een reis, de titel is uitstekend gekozen, door een zeer divers en soms ietwat esoterisch klanklandschap. Het is ook een reis in de zin dat Fend meerdere muzikale werelden met elkaar combineert. Zijn achtergrond in zowel klassieke muziek als jazz horen we terug, maar ook ambient en meer singer-songwriter georiënteerde muziek komt aan bod, in ‘Otherworld’ respectievelijk ‘Bumpy Road’ en ‘Challenge’. Qua stijl doet de ‘The Hunt’ wel wat denken aan de jazzrock van de jaren ’70. terwijl Fend ons in ‘Dragon’s Cave’, middels spannende klanken en het op boeiende wijze inzetten van de menselijke stem, meeneemt naar verre oorden. Kortom een boeiend debuut, waarin Fend ons een mooie staalkaart biedt van zijn kunnen.
‘Journey’ is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
