Cd’s krijgen in mijn muziekcollectie een plek bij gecomponeerd, jazz-experimenteel of pop. Dat levert over het algemeen weinig hoofdbrekens op, behalve bij die musici die zich niet aan de door mij gekozen categoriën wensen te houden. Cyril Bondi is zo iemand. Hij is componist, maar ook thuis in de geïmproviseerde muziek en houdt er daarnaast een carrière als uitvoerder op na. En dan componeert hij ook nog eens twee stukken, ‘La Lavintse’ en ‘Zgodność’, beiden op Cd uitgebracht door het eigen label Insub, samen met zijn geestverwant Laurent Peter, beter bekend onder zijn alias d’incise. Verder hier aandacht voor het bij Edition Wandelweiser Records verschenen ‘Ce qu’ll nous restera’ van Bondi alleen, waarop we naast een aantal geestverwanten ook de man zelf horen.
Morgen komt hij aansluitend aan bod met een andere musicus waarmee we hem regelmatig horen: Cristián Alvear. Het duo besloot enige tijd geleden om drie Zwitserse en drie Chileense componisten om een stuk te vragen, vier daarvan zijn inmiddels opgenomen en uitgebracht.
Maar eerst terug naar het uit vier delen bestaande ‘La Lavintse’ waarvoor Bondi en D’Incise een kwintet bijeenbrachten, bestaande uit Clara de Asís op akoestische gitaar, Christoph Schiller op spinet, Marina Tantanozi en Mara Winter op fluiten en Tassos Tataroglou op trompet. We kennen de musici, we kennen het type muziek. De uitgaves van Another Timbre, Edition Wandelweiser Records, dit Insub en nog wat andere labels komen hier regelmatig voorbij. Wat ze met elkaar delen, deze componisten, improvisators en uitvoerders en opvallend vaak combineren ze deze rollen moeiteloos, is de grote aandacht voor klank, de daarbij behorende geringe aandacht voor melodie en ritme, als het al niet afwezig is en het contemplatieve karakter van de muziek. Zo ook in dit ‘La Lavintse’. Het is de wat ijle, meditatieve sfeer van de bergen die de hoes sieren.
In ‘Zgodność’ horen we het uit Florence afkomstige Blutwurst Ensemble. De twee componisten leverden hiertoe zowel de partituur als de vooraf opgenomen elektronica die we op de achtergrond horen. En gebeurt er in ‘La Lavintse’ al bijna niets, in dit ‘Zgodność’ valt al helemaal weinig variatie te bespeuren. Het is een klanksculptuur van drie kwartier waarin de klanken van de zeven instrumenten, te weten trompet, basklarinet, accordeon, harmonium, altviool, cello en contrabas en de elektronica volledig met elkaar samenvallen. Dat alle zeven instrumenten uitstekend geschikt zijn voor het produceren van boventonen is daarbij zeker geen toeval, Bondi en d’incise creëren hier het ideale microtonale klanklandschap, de muziek klinkt als de branding, komt in golven over ons heen.
‘Ce qu’il nous restera’, ofwel ‘wat zal er van ons overblijven’, wijkt fors af van de bovenstaande twee composities. Qua sfeer heeft dit stuk wel wat weg van een hoorspel voor twee musici, naast Bondi horen we zijn collega percussionist Luc Müller, twee acteurs, Rachel Gordy en David Marchetto en twee dansers, Margaux Monetti en Sarah Waelchli. We horen stemmen, het geluid van de ademhaling, de bewegingen die de dansers maken en tot slot percussieve geluiden en dat alles in een soort van ritmisch verlopend klankgedicht. Of zoals Bondi zegt: “ce qu’il nous restera” (“what will be left of us”) questions the life course of an artist; its starting point, daily routines and essence. the intimate soundscapes of six artists converge, converse, accompany and answer each other.”
De albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop:
