Het uit Düsseldorf afkomstige Kreidler voegde onlangs met het bij Bureau B verschenen ‘Spells and Daubs’ een nieuw album toe aan een reeds behoorlijk uitgebreide discografie. In 2020 startten de opname in het plaatselijke Kabawil Theater, een bekende plek voor deze band, vorig jaar werd er nog wat aan geschaafd voordat in Londen Peter Walsh aan het mixen sloeg. Intussen bleven Alex Paulick, Andreas Reihse en Thomas Klein de krautrock trouw.
Het is geen conceptalbum, maar de link tussen de tien instrumentale stukken is wel sterker dan we gewend zijn. Zoals gezegd maakt Kreitler krautrock en dan vooral in de wat meer elektronische richting. Het zet direct de toon in het bijzonder strakke en meeslepende ‘Tantrum’. ‘Dirty Laundry’ begint een stuk rustiger, maar ook daar neemt het ritme het al spoedig over. Het is een stuk met een ritme dat wat zwaar op de hand is en een zeker gevoel van beklemming oproept. Heel anders dan ‘Reverie’, dat naast kenmerken van krautrock ook zeker elementen van ambient in zich heeft.
Je hoort het er niet direct meer van af, maar toen Andreas Reihse en Stefan Schneider nog in Deux Baleines Blanches zaten, we schrijven 1993, werkten ze samen met Cor Gout van het Haagse Trespassers W aan het gezamenlijke project Punt., met als doel het bestrijden van rechts extremisme. Ze organiseerden concerten en debatten en gaven een krant uit. Het is daar dat Kreidler ontstond dat in de jaren daarna zou uitgroeien tot één van de meest spraakmakende groepen in het bovengenoemde genre van elektronische muziek.
Terug naar ‘Spells and Daubs’. Bijzonder zijn ook het mooi gelaagde ‘Unframed Drawings’, waarin een dromerige melodie gepaard gaat met fel ritmische patronen en waarbij pop, ambient, krautrock en avant-garde hand in hand gaan en het zeer energieke en dansbare ‘Rise Above’. Hebben niet alle stukken single kwaliteiten, dan dit stuk toch zeker. Stilzitten valt zwaar. En die bijna klassieke pianoklanken als intermezzo, een schitterende vondst. Na ‘Music Follows Suit’, dat ritme paart aan weerbarstigheid, vormt ‘Arena’ weer een soort van rustpunt. Ritmisch, zeker, maar in een wat lager en loom tempo. Tot slot klinkt ‘Greetings from Dave’, al even slepend, maar dan met een industriële uitstraling.
Via Bandcamp zijn een aantal stukken te beluisteren. Het album is daar ook te koop: