Gisteren kwam rietblazer, fluitist en trompettist Daniel Carter reeds voorbij met nieuwe albums van New York United en Open Question. Hij is echter ook te horen op het bij 577Records verschenen ‘Friendship: Lucid Shared Dreams and Time Travel’ dat hij maakte met de eveneens in New York residerende gitariste Jessica Ackerley. Sinds enkele jaren is haar ster reizende en deelt ze het podium met uiteenlopende musici als Tyshawn Sorey, Marc Edwards, Luke Stewart, Ryan Saswyer, Nick Fraser en natuurlijk Carter. Verder hier aandacht voor ‘Morning / Mourning’, een indringend, bij Cacophonous Revival Recordings verschenen, soloalbum.
‘Friendship: Lucid Shared Dreams and Time Travel’ is een zeer stemmig album, ‘Welcome, Our Friends’ begint fluisterzacht. Carter blaast een bijzonder fragiele melodie op zijn klarinet, ietwat donkere klanken zweven door de ruimte, Ackerley vult hier en daar aan met wat zorgvuldig gekozen akkoorden. Het is niet anders op ‘Converging’, hooguit klinkt dit stuk iets experimenteler, maar qua samenspel hebben de twee elkaar duidelijk gevonden. ‘Dream State’ kent wat meer dynamiek, mooie wat fellere partijen van Carter, hier op tenorsax en levendige akkoorden van Ackerley. De fluit is natuurlijk het uitgelezen instrument voor dit soort ingetogen muziek. ‘Lucid Dreamer’ en het stuk heet niet voor niets zo, is dan ook één van de hoogtepunten van dit album. In ‘Awakening’ klinkt nog een keer de klarinet, in een betoverende melodie, zacht getokkel op de achtergrond.
Middels ‘Morning / Mourning’ staat Ackerley stil bij twee van haar muzikale mentoren, Vic Juris en Bobby Cairns, beiden ontvielen Ackerley de afgelopen maanden, Cairns ten gevolge van Covid-19. Vanzelfsprekend heeft dat gegeven een enorme impact op de muziek op dit album, opgenomen in de afgelopen vier jaar, die van een geheel ander karakter is dan die op ‘Friendship: Lucid Shared Dreams and Time Travel’. Dat heeft natuurlijk voor een belangrijk deel te maken met het feit dat we Ackerley hier solo horen, een prachtig evenwicht bereikend tussen melodie en abstractie. Bijzonder aan haar spel en dat geldt voor beide albums zijn de dynamisch gespeelde passages waarin een zweem van folk doorklinkt. We horen het bijvoorbeeld terug in het begin van ‘Inner Automation’, een stuk dat overigens verderop weer redelijk abstract klinkt. Zeer bijzonder klinkt ook ‘Departure Into Sound Memory’, vanwege het ingenieuze fingerpicking. En dan is er het indringend jagende gitaarspel in ‘Mourning’, waarmee die gevoelens van verlies uitstekend worden verklankt.
Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en ook daar te koop:
