Geen band zo actief als het uit Australië afkomstige King Gizzard & The Lizard Wizard. In 2020 brachten ze negen nieuwe albums uit, evenals dit jaar, EP’s en singles niet meegerekend! Dat kan alleen als je zelf je albums uitbrengt, iets wat deze band dan ook consequent doet. Maar nog knapper is dat het totaal niet ten koste gaat van de kwaliteit. De drie die hier de revue passeren vormen daar het bewijs van. Allereerst ‘K.G.’ en ‘L.W’, ofwel de delen twee en drie van de in 2017 met ‘Flying Microtonal Banana’ gestarte serie ‘Explorations into Microtonal Tuning’. En verder hier aandacht voor ‘Butterfly 3000’, dat deze zomer uitkwam.

De band staat bekend om zijn bijzonder eclectische aanpak. In hun muziek trekt zo ongeveer de complete westerse en niet westerse muzikale traditie in sneltreinvaart aan je voorbij. Zo begint ‘K.G.’ met het korte ‘KG.L.W.’, alvast naar het derde album verwijzend, waarin we duidelijk Aziatische klanken ontwaren. Het gaat abrupt over in de deinende rock van ‘Automation’, waarin direct de maatschappijkritiek doorklinkt: “Join the migration, it’s fun, fuck the system”. Wat King Gizzard & The Lizard Wizard maakt is psychedelische rock, met flinke scheuten Arabische en Indiase muziek. Iets dat zich onder andere uit in het gebruik van instrumenten als de sitar, de baglama en het harmonium. Het tempo is hoog, maar door de sterk ritmische, meeslepende structuur is ieder nummer op zich verslavend. Afwisseling krijgen we daarnaast door het feit dat de band meerdere goede vocalisten kent, wat ieder nummer weer een ander karakter geeft. Een hoogtepunt op ‘K.G.’ is zonder enige twijfel het stomende ‘Ontology’ met die prachtige zin: “Don’t question. Thinking for yourself is an overated thing. Be free.” Het gaat naadloos over in ‘Intrasport’ met zeer heftig gitaarspel. Maar dit is King Gizzard & The Lizard Wizard en dus gaat halverwege dit nummer het roer volledig om en belanden we in Bollywood achtige klanken. Tot slot moet hier nog het heftige ‘The Hungry Wolf of Fate’ worden genoemd, de perfecte afsluiter.

‘L.W.’ gaat vrolijk verder waar K.G.’ stopte. Vrijwel letterlijk want ‘If Not Now, Then When’ klinkt aanvankelijk als een prachtige voortzetting van ‘The Hungry Wolf of Fate’, maar zoals vaker gaat het roer ook hier 180 graden om en worden we verrast met ritmische synthesizerlijnen en dito zang. ‘O.N.E.’ is een ander prachtig voorbeeld van de eclectische aanpak van deze band. Zoetsappige belletjes aan het begin, het lijkt wel Kerst, gevolgd door zeer ritmische, duidelijk door de Indiase muziek geïnspireerde klanken en verderop vrij heftig gitaarspel, dat zoetsappige is dan inmiddels reeds ver uit beeld. ‘K.G.’ en ‘L.W.’ worden beide aangeduid als ‘Explorations into Microtonal Tuning’, iets dat natuurlijk vooral verwijst naar de andere toonstelsels zoals die gebruikelijk zijn in de niet westerse muziek. Ondanks wat deze ondertitel wellicht suggereert is dit niet iets wat alleen voor deze albums geldt, het is het handelsmerk van King Gizzard & The Lizard Wizard.

En dan is er ‘Butterfly 3000’. Het tekent de band dat dit een totaal ander album is dan ‘K.G.’ en ‘L.W.’ De bijzonder eclectische aanpak die deze albums kenmerkt, iets dat zich onder meer uit in het combineren van diverse muzikale stijlen, grote tempoverschillen en abrupte overgangen is hier veel minder aan de orde. Tevens ligt hier veel meer de nadruk op keyboards en synthesizers dan op gitaren. Waar in ‘K.G.’ en ‘L.W.’ de (psychedelische) rock overheerst, is hier meer sprake van aan dance en pop verwante muziek. Het doet regelmatig denken aan de muziek zoals die in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw populair was. Het maakt ‘Butterfly 3000’ overigens wel tot een veel consistenter en toegankelijker album en het tekent de kwaliteiten van dit collectief dat ze met zoveel verschillende muzikale stijlen raad weten, zonder aan kwaliteit in te boeten.