We sluiten ons drieluik van Evan Parker af met twee ensemble Cd’s. Setola di Maiale is één van de gezaghebbende labels als het gaat over vrije improvisatie in Italië. In 2018 bestond het label vijfentwintig jaar en dat werd tijdens AngelicA 2018 groots gevierd met een voor die gelegenheid opgericht tentet, de Setoladimaiale Unit, één van de tien leden was Evan Parker. Recent verscheen er bij Intakt ‘Togetherness Music’, een compositie van de pianist Alexander Hawkins, voor een aantal jazzmusici en de musici van het in hedendaags gecomponeerde muziek gespecialiseerde Riot Ensemble en ook hier is Parker van de partij.
Bijzoder aan ‘Live in AngelicA 2018’ is allereerst het ‘Intro’ waarin we de componist Philip Corner en zijn vrouw, de choreografe en danseres Phoebe Neville horen op gongs. Een stemmig begin van een prachtige, bijzonder experimentele set. In ‘First’, het eerste van vijf delen waarin deze improvisatie is gehakt, klinken prachtige klankwolken. Langgerekte noten van de blazers, naast Parker, Marco Colonna op klarinetten en Martin Mayes op hoorns en experimentele schermutselingen van Alberto Novello en Patrizia Oliva op elektronica. Het trio Giorgio Pacorig, piano; Michele Anelli, contrabas en Stafano Giust, drums en cymbalen laveert daar met speelse klanken behoedzaam tussendoor. Musici die we kennen van hun diverse projecten bij dit label, musici ook die het vak van de vrije improvisatie tot in de puntjes beheersen. En begint ‘First’ nog redelijk beheerst, gaandeweg loopt het weer heerlijk uit de hand en is nauwelijks nog te volgen wie er ‘aan het woord’ is. Wat overigens geenszins betekent dat de rust elders niet wederkeert. Dat gebeurt regelmatig in de vijf delen, iets dat vaak prachtige momenten met zich meebrengt, zoals de klarinetsolo van Colonna in het tweede deel; het duet van hem, hier op basklarinet met Mayes in het derde deel; de enigszins mystiek aandoende klankwolken in ditzelfde deel, afgewisseld met imposant spel van Anelli. En natuurlijk horen we Parker volop met imposante solo’s, bijvoorbeeld in het vierde deel.
Hawkins liet zich voor ‘Togetherness Music’ zijn eerste proeve van bekwaamheid als componist inspireren door Parkers circulaire ademhalingstechniek. Eén van de mooiste solo’s kenmerkt dan ook het begin van het eerste stuk, ‘Indistinguishable From Magic’. En magie is dit, pure magie. De structuur van Parkers solo houdt Hawkins vast in het verdere verloop van het stuk, in de vorm van langzaam voortbewegende klankwolken. En hier wordt de rol van het Riot Ensemble duidelijk, want Hawkins’ compositie kent zowel invloeden uit de geïmproviseerde muziek als uit de gecomponeerde. In ”Sea No Shore’ valt in dit licht allereerst de prachtige bijdrage van percussionist Mark Sanders op en aansluitend het duet van hem met trompettist Percy Pursglove, die eveneens beiden in zich verenigt. Hawkins staat bekend om zijn bijzonder brede muzikale interesse, dat hij in ‘Ensembe Equals Together’ uitgebreid citeert uit de wereld van de swing en de musicals behoeft dan ook niet te verbazen, mooi hoe hij dit combineert met meer eigentijdse, abstracte klanken en dit stuk verderop volledig laat ontsporen. Prachtige stijlcitaten ook in ‘Leaving the Classroom of a Beloved Teacher’, met een hoofdrol voor de pianist Hawkins. Tot slot wil ik hier nog even stil staan bij ‘Optimism of the Will’ en dan vooral vanwege het samenspel tussen Sanders en bassist Neil Charles, de opmaat tot een mooi ritmische passage, waarin we ook nog Pursglove horen schitteren.
Van ‘Togetherness Music’ zijn de eerste twee stukken te beluisteren via Bandcamp. Het album is daar ook te koop. AngelicA 2018 is te koop bij Setola di Maiale.
