Het Zaterdagmatinee viert morgen de vijfentachtigste verjaardag van Steve Reich. Alle reden om vandaag te kiezen voor een opwarmertje in de vorm van ‘Quartet’, uitgevoerd door het LSO Percussion Ensemble, ofwel de percussionisten van het London Symphony Orchestra. Ze combineerden het met de ‘Suite for Percussion Quintet’ van Gwilym Simcock, vandaar de titel van het in eigen beheer uitgegeven album, ‘Quartet Quintet’ en vulden het aan met stukken van de begin dit jaar overleden Chick Corea en de componisten Joe Locke en Makoto Ozone.
Reich’ Quartet’, gecomponeerd uit 2013, bestaat uit drie delen, ‘Fast, ‘Slow’ en ‘Fast’ en als de titel ons aan een strijkkwartet doet denken is dat geen toeval, deze bezetting had Reich ook in gedachten, alleen schreef hij een stuk voor twee percussionisten en twee pianisten. Overigens is het snelle in het eerste deel relatief, vooral in het begin neemt Reich de tijd om het motief uit te bouwen, maar in vergelijking met het middendeel zijn dat eerste en derde deel zeker snel, het middendeel is namelijk, zeker voor Reich’ doen, opvallend langzaam. De uit Wales afkomstige Simcock, die we in `Quartet’ horen als één van de twee pianisten, schreef de ‘Suite for Percussion Quintet’, daterend uit 2019, speciaal voor dit gezelschap. Ook hier horen we hem op piano, onder andere met een bedachtzame opening, naast vier percussionisten. Mooi hoe die zich hier heel geleidelijk bij voegen en hoe aansluitend in het tweede deel de ritmiek zijn intrede doet. Bijzonder is ook het vierde deel, waarin Simcock het klavier van de piano combineert met het bespelen van de snaren onder de klep.
Corea dankt zijn bekendheid natuurlijk vooral aan zijn uitvoerend werk als pianist, hij was echter ook zeker een boeiend componist, getuige ook dit ‘Duet Suite’ dat stamt uit 1978 en dat Corea schreef voor hem en vibrafonist Gary Burton waar hij lang en intensief mee heeft samengewerkt. Simon Carrington, lid van dit percussie ensemble maakte een mooie en zeer sprekende bewerking voor twee vibrafoons en twee marimba’s. Joe Locke is zelf vibrafonist, actief in de jazz en speelde ‘Her Santuary’ ook zelf solo. Voor dit gezelschap maakte hij een bewerking voor piano, twee vibrafoons en twee marimba’s. Op bijzondere wijze vlecht hij het brede klankpalet hier in elkaar met sprekend resultaat. Ook ‘Kato’s Revenge’ van de Japanse componist Ozone is een bewerking, wederom van Carrington.
