De in Boston gevestigde Jazz Composers Alliance bestaat sinds 1985 en heeft al een fors aantal albums op zijn naam staan. Eind vorig jaar werd daar ‘Live at the BPC’ aan toegevoegd, met zes nieuwe en zeer afwisselende stukken van vier componisten / orkestleden: David Harris, Mimi Rabson, Darrell Katz en Bob Pilkington. De eerste twee leveren ieder twee wat kortere stukken, de laatste twee tekenen voor één vrij lang stuk. Het album verscheen zoals gebruikelijk op het eigen label: JCA Recordings. Componisten noch orkest zijn hier bekend en dus vormt deze luistersessie en in het kielzog daarvan dit verslag een eerste en beslist boeiende kennismaking.

De veelzijdigheid van het repertoire op dit album openbaart zich direct in ‘Romanople’, waarvoor Rabson zich liet inspireren door het voormalige Romeinse rijk en zijn twee hoofdsteden, Rome en Constantinopol. Aan de klanken te horen, begint ze overduidelijk bij die laatste, de invloed van Turkse volksmuziek is onmiskenbaar. Het wordt gevolgd door muziek waarin we duidelijk invloeden horen uit de wereld van het circus, de revue en de film, kortom een vrolijke mix van klanken. Even verderop horen we Rabson zelf, solo op viool. David Harris’ ‘The Latest’ heeft een veel strakkere, sterk stromende structuur, al ontbreekt een echte melodie. Hoogtepunten zijn hier de solo’s van baritonsaxofoniste Melanie Howell Brooks en gitarist Norm Zocher. Bob Pilkingtons ‘The Sixth Snake’ vormt aanvankelijk een mooi rustpunt in deze set. Aanvankelijk, want dit stuk mag dan in eerste instantie als een intieme ballade voor orkest klinken, verderop komt het steeds steviger op stoom, met hecht doortimmerde blazerslijnen, om te eindigen in een zinderende climax. En Pilkingtons verhalende solo op trombone mag hier niet onvermeld blijven.

Harris’ tweede stuk, ‘Orange, Yellow, Blue’ is een geheel ander stuk dan ‘The Latest. Wat het met name bijzonder maakt is dat Harris, die het hier ook dirigeert, veel ruimte biedt voor improvisatie, ter afwisseling van de gecomponeerde delen, Het maakt dit tot een zeer spannend en afwisselend stuk. ‘A Wallflower in the Amazone’ heet het stuk van Darrell Katz, gebaseerd op het gelijknamige gedicht van zijn overleden vrouw Paula Tatarunis. Het is een bijzonder kleurrijk stuk, met een hoofdrol voor zangeres Rebecca Shrimpton die ons meeneemt op een trip door het woud. En de grote diversiteit aan geluiden die we tijdens zo’n trektocht zouden horen, brengt Katz hier middels het orkest, met hemzelf op de bok. Mede dankzij een aantal bijzondere solo’s. Afsluiten doen we met het tweede stuk van Rabson, ‘Super Eyes – Private Heroes’, waarvoor James Bond films een belangrijke inspiratiebron vormden. Net als ‘Romanople’ werkt ook dit stuk door zijn speelsheid en dynamische wendingen zeer aanstekelijk.

Bekijk hier live opnames van ‘Romanopole’ en ‘The Sixth Snake’: