Nog een trio, maar nu één dat volledig bestaat uit blazers. Het sinds 2009 bestaande Athenia Trio, verbonden aan de Ohio University in het Amerikaanse Athens, wordt gevormd door fluitiste Alison Brown Sincoff, hoboïste Michele Fiala en fagottist Matthew Morris. Voor Navona Records maakten ze ‘Brush Strokes’, met daarop stukken van Clyde Thompson, Alyssa Morris, Zsolt Gárdonyi, Robbie McCarthy, Libby Larsen en Eduardo Grau. Het oudste is van 1953, het meest recente van 2014. Een klein overzicht dus van een halve eeuw werk voor blazerstrio.

We beginnen met ‘Four Miniatures for Woodwind Trio’ van Clyde Thompson, uit 1983. In openingsdeel ‘Con Brio’, het eerste van vier zeer korte delen, vallen direct de vrolijk springende noten op, mooi hoe Thompson de output van de drie instrumenten hier over elkaar heen laat buitelen. Lange, beheerste lijnen in ‘Espressivo’ en ‘Semplice’, waarna tot slot in het ‘Presto’ het tempo weer de overhand krijgt, maar nu op meer gestructureerde wijze. Het stuk waar het album zijn titel ontleent, ‘Brush Strokes’ van Alyssa Morris, zelf ook hoboïste, stamt uit 2014. Naar analogie van de titel nam Morris vier kunstschilders en hun techniek als uitgangspunt. In ‘Monet’ verklankt ze het impressionisme op mooie wijze, het stromende karakter van de techniek komt prachtig tot uiting in de klanken. Seurat werkte, als representant van het pointillisme op een geheel andere wijze. Hier bouwt het trio dan ook een melodie uit een breed palet aan ploppende noten. Na Van Gogh in het derde stuk vinden we Jackson Pollock en zijn dripping techniek in het vierde deel. Dat dit tevens het meest dynamische deel is, zal u niet verbazen.

Zsolt Gárdony was twintig en nog student toen hij zijn ‘Three Rondos for Wind Trio’ schreef. Wederom drie zeer korte delen, waarbij met name het zeer dynamische ‘Allegro’ opvalt. De invloed van de Franse muziek van rond de vorige eeuwwisseling en de jazz van Oscar Peterson valt op. Bijzonder origineel is het eveneens uit 2014 stammende ‘The Blind Men and the Elephant’ van Robbie McCarthy. Hij verklankt hier in zes delen op bijzondere wijze de parabel waarin zes manieren waarop je naar een olifant kunt ‘kijken’ centraal staat. Dat ieder deel vooraf gaat van een stem die toelichting geeft, was niet eens nodig geweest, de muziek spreekt voor zich. Van Libby Larsen krijgen we middels dit album het minste mee, het trio nam slechts haar nog geen drie minuten durende ‘Impromptu’ op. Wel een mooi en zeer dynamisch stukje muziek. Afsluiten doen we dit album met het oudste stuk, het uit 1953 stammende ‘Trio de la Fiesta Mayor’ van de in 2006 overleden Eduardo Grau. De titel verwijst naar het feest dat iedere Spaanse stad jaarlijks viert om de plaatselijke heilige te eren. De klanken hebben niet alleen een link met de Latijns Amerikaanse muziek, maar ook met die van de late middeleeuwen en Renaissance in Zuid Europa.

Het album is te beluisteren via Spotify: