Vandaag wederom drums, toetsen en een blaasinstrument. De Italiaanse drummer Marcello Magliocchi, maakte samen met de fluitist Neil Metcalfe en de pianist Paul Wacrenier, die we overigens ook horen op de mbira ‘Ritual for Expansion’ voor Le Fondeur De Son terwijl de Amerikaanse drummer Jeff Cosgrove zich voor het bij Grizzley Music verschenen ‘History Gets Ahead of the Story’ laat bijstaan door Jeff Lederer, eveneens op fluit en op saxofoon en door John Medeski op orgel.
We beginnen met het album van Magliocchi, een oudgediende, want al sinds half jaren ’70 van de vorige eeuw actief. Hij werkte samen met uiteenlopende musici als Mal Waldron, Peter Kowald, Steve Potts, Joelle Leandre, John Tchicai, Carlos Zingaro, Evan Parker, Michel Godard, Tom Varner, Harri Sjostrom, Sakis Papadimitriou, Kent Carter, William Parker, Adrian Northover, Daniel Thompson, Maresuke Okamoto, Marcio Mattos, Phil Gibbs, John Edwards en nog heel veel meer en nu dus met de Engelse fluittist Neil Metcalfe en de Franse pianist Paul Wacrenier. ‘Ritual for Expansion’ bevat opnames uit 2018 van een eerste treffen tijdens het Chilly Jazz Congress in het Oostenrijkse Heiligenkreuz. En die titel lijkt geen toeval, de vijf stukken vormen samen duidelijk een cyclus waarbij de opener ‘Ritual Before and After the Rain’ direct de toon zet. Krachtige muziek aanvankelijk, met een mooie afwisseling tussen abstractie en melodie, tot het stuk een andere wending neemt en de drie een fragiele klanksculptuur optrekken. Sonore, regelmatig bijzonder melodieuze fluitklanken, een enkele roffel, een enkele piano aanslag. Bijzonder is ook de dialoog in het tweede deel, ‘Ritual for Expansion on the Wing of a Song in 9/8’ tussen Metcalfe en Wacrenier, die laatste hamerend op de linkertoetsen. Een stuk dat zich overigens ook kenmerkt door een sterke ritmische structuur waarin we Zuid-Afrikaanse invloeden terughoren. Zeer bijzonder is ‘Interlude Before Dawn’ en dan met name door de ingetogen combinatie van klanken tussen de mbira – u weet wel, de vooral in zuidelijk Afrika gebruikte duimpiano – en de fluit. Magliocchi horen we met een bijzonder boeiende bijdrage in het slotdeel, ‘Ritual of the Unknown’, waarna ook dit stuk in een stroomversnelling raakt.
Met ‘History Gets Ahead of the Story’ brengt Jeff Cosgrove een hommage aan bassist William Parker, met wie hij regelmatig samenwerkt. Zo zijn ze beiden, naast pianist Matthew Shipp te horen op ‘Alternating Current’ en ‘Near Disaster’. Over dit album zegt Cosgrove: “I wanted to do something with this music because it meant so much to me personally, but I couldn’t see the point of merely recreating it. There is so much flexibility in the way William writes that I felt like the music could take a different approach.” Vandaar dat hij er voor dit album voor koos om de bas te vervangen door een Hammond orgel, waarbij kwam dat hij “always loved that classic organ trio sound but had never played in one.” Een goede keus, iedere bassist zou immers naar Parker zelf doen verlangen, iets waar we nu geen last van hebben, daarnaast deelt Medeski zeker Parkers gevoel voor ritme. Want dat is wat nog het meest opvalt aan deze muziek: het heeft de blues. Neem ‘Corn Meal Dance’ en beluister de groove van Cosgrove en Medeski en het schrijnende spel van Lederer. En hoor Medeski in het prachtig ingetogen ‘Gospel Flowers’. Cosgrove zelf komt goed aan bod middels zijn boeiende solo in ‘Little Bird’, naast Lederer die we hier op fluit horen. Bijzonder is ook de uitvoering van ‘Moon’, met een prachtige partij van Lederer op sopraansax naast wederom die onweerstaanbare groove van Cosgrove en Medeski, uitmondend in een meeslepende solo van die laatste. Een ander hoogtepunt is ‘Purcell’s Lament’, waarin we wederom Lederer horen op sopraansax in een innemende melodie en Medeski zijn orgel al even lyrisch laat zingen. Het vormt allemaal bewijsmateriaal voor de compositorische kwaliteiten van William Parker en natuurlijk voor deze uitvoerende musici.
Beide albums zijn te beluisteren op Bandcamp en daar ook te koop:
