Café Extase, Tilburg – 19 augustus 2015
Incubate, het festival dat dit jaar van 14 t/m 20 september plaatsvindt in Tilburg verzorgt ook een concertprogramma gedurende het jaar onder de naam Incubated. Op 19 augustus was er ruimte voor een drietal bands die met elkaar gemeen hebben dat ze naar hartenlust putten uit het verleden, daarbij niet schromend om tevens nieuwe wegen in te slaan. Waarbij de rode draad gevormd wordt door folk, americana en de zonnige rock die we kennen uit de eind jaren ’60.
Steve Gunn betrad, met zijn band, als eerste het podium. De afgelopen jaren heeft Gunn zich ontwikkeld van meestergitarist die, vaak solo vooral instrumentaal actief was, tot liedjesschrijver en zanger. Het is om het even want de muziek, vaak voorzien van een lome beat en een psychedelisch tintje blijft hoe dan ook vooral sfeervol. Met een donkere rand erom heen, dat dan weer wel. Wortelend in de folk en de americana weet Gunn als geen ander het tempo op te voeren en in ritmisch ingewikkelde patronen een heuse storm te ontketenen. Terwijl op andere momenten de muziek verstild, dromerig en meeslepend is.
Bekijk de officiële video van het titelnummer van ‘Way Out Weather’ dat ook klonk tijdens het concert:
De tweede act, Woods, ligt qua muzikale roots dicht bij Steve Gunn, alleen ligt Woods dichter tegen americana en country rock aan en ontbreekt het psychedelische grotendeels. De muziek is dan ook warmer en zonniger en mist de somberheid die Gunn’s muziek kenmerkt. De stem van zanger Jeremy Earl heeft soms wel wat weg van Bob Dylan en ook muzikaal zijn er zeker overeenkomsten, evenals met de rest van de West Coast scene van Californië, eind jaren ’60. In de instrumentale stukken laat de band een warme en volle klank horen, dankzij hecht samenspel en indrukwekkende solo’s van Earl. G. Lucas Crane betoont zich verdienstelijk op keyboards, de vetheid van het geluid aanzienlijk verhogend.
Bekijk hier opnamen voor radiostation KEXP:
En dan Waxahatchee, oftewel Katie Crutchfield. De naam ‘Waxahatchee’ is indiaans en is de naam van een riviertje in Alabama, de plek waar ze is geboren. Over ‘Ivy Tripp’ haar laatste album, waar ze tijdens dit concert veel van speelde zei ze in een interview: “My life has changed a lot in the last two years, and it’s been hard for me to process my feelings other than by writing songs. I think a running theme [of Ivy Tripp] is steadying yourself on shaky ground and reminding yourself that you have control in situations that seem overwhelming, or just being cognizant in moments of deep confusion or sadness, and learning to really feel emotions and to grow from that.”
Welnu dat was te horen tijdens dit concert. Crutchfield koppelt gevoelige, intieme en breekbare momenten, wortelend in de folk, aan de meest agressieve rock van de avond! Snijdend door merg en been zijn haar gitaarspel en zang en met een overdonderende band werd duidelijk dat Waxahachee weet hoe vuurwerk klinkt. Dit is rock & roll van de bovenste plank.
Bekijk hier opnamen voor radiostation KEXP:
