FezayaFirar is een duo bestaand uit de broers Melih en Emre Sarigol. De één woont in Berlijn, de ander in Zürich. Vorig jaar lieten ze met ‘birkaç parsek’ weer eens van zich horen op hun tot nu toe vaste label, het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit. Met de titel verwijzen ze naar de allereerste science fiction roman die er ooit in het Turks verscheen. Een verwijzing die zonder meer hout snijdt, gezien de aard van de muziek.

Spannende, stromende klanken, direct al in ‘fn’ en voorzien van de bliebjes en plopjes die we associëren met science fiction. Een lijn die wordt doorgetrokken in ‘Affa’, waar we ook de akoestische klanken van een cello waarnemen, die prachtig worden verweven met die van de speelse en hier zeer percussief klinkende elektronica. Het derde stuk ‘Magdur’ is een uittreksel van de liveset die het duo verzorgde tijdens het ‘re:flexions sound-art festival’, editie 2019, een festival dat Sascha Stadlmeier, de man achter Attenuation Circuit, ieder jaar organiseert. Het vormde tevens de opmaat tot dit album. Heerlijk verontrustende klanken in ‘Ziyan’, een stuk waarin wederom het gebruik van akoestische instrumenten opvalt, nu percussie en de naadloze manier waarop dit met de elektronica wordt verweven.

Een paar stukken klinken vooral experimenteel, bijvoorbeeld het hierboven genoemde ‘Ziyan’, maar het merendeel is vrij ritmisch en gestructureerd. Opener ‘fn’ is daar een voorbeeld van, maar ook het sterke ‘Yoktrnc’ valt daaronder, met die prachtige integratie van percussie en noise, ‘Was’ met zijn deinende klanken en ‘Delik’ met dat mooie machine-achtige geluid. De afsluiter ‘Imru’, zweeft daar met zijn sterk industriële geluid prachtig tussenin.

Het enige dat ik niet goed begrijp is de foto op de hoes, die eenzame fietser associeer ik niet echt met science fiction, nog met deze muziek, hooguit maakt de kleur het nog goed.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: