J.P.A. Falzone & Morgan Evans-Weiler – Chordioid (CD Recensie)

Een bijzonder album, dit bij Another Timbre verschenen ‘Chordioid’. Het bevat slechts twee stukken, elk een Cd lang: ‘Y Tŷ Unnos III – Precession’ van J.P.A. Falzone en ‘Locational Variatiions’ van Morgan Evans-Weiler. De twee componisten voeren de stukken samen uit. Falzone bespeelt de piano, de fortepiano en de vibrafoon, Evans-Weiler de viool. Zo is dit een Cd waarin de rol van componist en uitvoerder volledig samenvalt, zoals dat eeuwen het geval was.

De twee kennen elkaar ook van de uitvoeringspraktijk, sinds 2016 zitten ze samen in Ordinary Affects, dat zich over het algemeen richt op minimalistische hedendaagse muziek, waar deze twee stukken eveneens onder vallen. Dat Morton Feldman een belangrijke inspiratiebron voor Falzone is, mag als je diens ‘Y Tŷ Unnos III – Precession’ opzet, dan ook niet verrassen, ook hij werkt met verglijdende patronen en intrigerende klankwolken, al klinkt de muziek van Falzone mogelijkerwijs nog minimalistischer dan die van Feldman. We horen de piano de minimalistische patronen spelen, terwijl de vibrafoon wordt aangestreken en de viool voor de klankwolken zorgen. De titel komt uit het Welsh en slaat terug op een legende uit Wales: als je in één nacht een huis kon bouwen, mocht je die plek als je eigendom beschouwen. Tevens is dit stuk een hommage aan de componist Klaus Lang.

Morgan Evans-Weiler. Foto: Discogs

Evans-Weiler hoort bij het type componisten dat partituren aanreikt als een set van mogelijkheden, het is aansluitend aan de uitvoerenden om daar keuzes in te maken, met andere woorden, een vorm van componeren die de improvisatie in zich draagt. Dat geldt ook voor het ruim een uur durende ‘Locational Variations’ dat de tweede schijf van dit dubbelalbum vult. Toch klinkt dit stuk traditioneler en vooral afwisselender dan dat van Falzone, wellicht door het feit dat hier de primaire rol is weggelegd voor de viool en dat de melodie een grotere rol speelt. Gemeenschappelijk is “that we are both working towards a similar listening experience, even at times a similar sonic result, albeit by deifferent means.” Aldus Falzone. Beide stukken zijn dan ook primair landschappen van geluid, waarin ruimte en tijd een belangrijke rol spelen. Bepalend daarbij is het stromende, vliedende karakter van de muziek, wat het geheel tijdloos maakt.

Van beide stukken zijn fragmenten te beluisteren via Bandcamp. Het album is daar ook te koop, of rechtstreeks via Another Timbre: