Redbourg Group – Bridge the Gap / Guillermo Celano Quartet – Fiction and Reality (CD Recensie)

Vandaag twee gitaristen van eigen bodem. Yuri Rhodenborgh mag dan nog maar net afgestudeerd zijn, het bij ZenneZ Records verschenen ‘Bridge the Gap’ van zijn sextet Redbourg Group is alleszins de moeite waard. Iets wat zeker ook geldt voor het eerste album van het nieuwe kwartet van Guillermo Celano, ‘Fiction and Reality’, dat verscheen bij TryTone Records.

Rhodenborgh studeerde in Rotterdam en Tilburg, deed mee aan Criss Cross Europe, dat onder leiding staat van Bojan Z, speelde in het Nederlands Jeugd Jazz Orkest, onder leiding van Ruben Hein en werd onlangs geselecteerd voor de Music Hub Brabant. Zijn sextet Redbourg Group, naast Rhodenborgh bestaand uit trompettist Koen Smits, altsaxofonist Wietse Voermans, tenorsaxofonist Lucas Martínez Membrilla, bassist Marijn van de Ven en drummer Denis Baeten, bestaat sinds 2016 en levert met ‘Bridge the Gap’ zijn debuutalbum. Naast gitaarspelen beoefent Rhodenborgh een nogal bijzondere hobby: highlinen, ofwel op grote hoogte lopen over een kabel, bijvoorbeeld gespannen tussen twee rotsen. Vandaar wellicht dat de muziek nogal pittig is en Rhodenborgh graag een bescheiden rockgeluid produceert, zie bijvoorbeeld ‘Adrenaline’ en het titelstuk ‘Bridge the Gap’. Bijzonder gitaarspel ook in ‘Fly Like a Fulmar’, zeker in combinatie met de bijdrage van Baeten. Maar ook in de meer introspectieve momenten staat dit album als een huis, neem de vogelgeluiden in ‘Mount’, de prachtige solo van Smits in ‘On a Floating Lake…’ en de boeiende geluidswereld van ‘Ardency’.

Celano doopte zijn nieuwe groep eenvoudigweg het Guillermo Celano Quartet. Hij vormt het samen met pianist Folkert Oosterbeek, bassist Clemens van der Feen en drummer Flin van Hemmen. Op veel albums van Celano is het vooral de zangerige klank, waar die Argentijnse wortels altijd enigszins in doorklinken, die het spel van Celano boeiend maakt, een klank waarin hij jazz en klassiek op mooie wijze met elkaar combineert. Dat geldt bijvoorbeeld voor ‘Milonga en Temperley’ op dit album. Maar vaker waait er nu een geheel andere wind, opvallend aan dit album is het stomende ritmische karakter van de stukken. In ‘Los Andes’ is het met name Van Hemmen die daarvoor tekent, in ‘Desire and Expectation’ Oosterbeek en in het zeer boeiende ‘Precious Metals in Exchange for Contaminated Water’ horen we beiden. In die laatste horen we overigens ook een wel zeer experimenteel opererende Celano, op de grens van jazz en experimentele noise. Iets dat ook geldt voor een aantal fragmenten in het titelstuk ‘Fiction and Reality’, waarin we Celano richting de metal horen gaan. Van een geheel andere orde is de geluidssculptuur ‘Landscape’, waarin Celano met zijn gitaar ijle klankwolken produceert. Het maakt dit album niet alleen zeer afwisselend, maar ook nog eens bijzonder gedurfd.

Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: