Gitarist Alex Goodman is een generatiegenoot van Ricardo Grilli, die hier gisteren aan bod kwam, Grilli is van 1985, Goodman van 1987. Toevallig wonen ze ook nog allebei in New York. En ook Goodman liet onlangs van zich horen met een nieuw album als bandleider: ‘Impressions in Blue and Red‘, waarop we twee verschillende kwartetten horen. Voor ‘Blue’ vroeg hij altsaxofonist Ben van Gelder, die zoals we weten ook al jaren in New York woont, bassist Martin Nevin en drummer Jimmy Macbride, voor ‘Red’ viel de keuze op altsaxofonist Alex LoRe, bassist Rick Rosato en drummer Mark Ferber. 

Die keuze was een intuïtieve, Goodman hierover: “I associated the sound and personality of each musician with either blue or red.” Het zien van kleuren bij geluiden noemen we synesthesie, iets dat ieder mens heeft, maar niet in gelijke mate. Goodman heeft het blijkbaar vrij sterk, want de stukken die hij componeerde en de paar covers die hij erbij zocht staan voor hem dus voor blauw of voor rood. Dat ‘Blue’ een vrij introspectieve, wat melancholieke schijf is geworden, vind ik hier wel bij passen. Goodman heeft een mooie, heldere stijl en maakt opvallend weinig gebruik van effecten. Al even ingetogen en boterzacht klinkt Van Gelder, dat kennen we wel van hem. Hoogtepunten zijn de opener ‘No Man’s Land’, vanwege de prachtige melodie; het intro van ‘Blue Shade’, waarin we Goodman solo horen; het intro van ‘Space Behind Eugene Boch’, vanwege de drumsolo; ‘Zen’ vanwege dat schitterend afgewogen, maar zeer zangerige intro van bassist Nevin en tot slot ‘Cobalt Blue’ vanwege de zeer subtiele bijdrage van Van Gelder.

Dat ‘Red’ de meer pittige muziek bevat, zal u waarschijnlijk eveneens niet verbazen. Dat zit al in de krachtige opener ‘Choose’ en in het zeer ritmische ‘Circles in a Circle’. Rosato en Ferber vormen een krachtiger ritmesectie, met veel schwung en ook saxofonist LoRe kan redelijk fel uit de hoek komen, zonder daarbij het melodieuze uit het oog te verliezen, want dat hebben de twee schijven wel met elkaar gemeen. Hoogtepunten op dit album zijn het eerder genoemde ‘Circles in a Circle’; ‘Impending,’ vanwege het samenspel van Goodman met LoRe; de Herby Hancock cover ‘Toys’, vanwege de drive van de ritmesectie en Goodmans opwindende spel; het intro van ‘Like a Fire That Consumes All Before It’, vanwege de solo van Rosato en tot slot ‘E.T.’ vanwege de prachtige solo van LoRe. 

Beide Cd’s eindigen overigens met een standard, door Goodman solo gespeeld. Op ‘Blue’ horen we ‘I’ll Never Be the Same’, op ‘Red’ ‘If I Loved You’, alleen die uitvoeringen maken dit album al de moeite waard.