We vervolgen onze serie rondom de gitaar in de jazz met twee gitaristen van dit moment, die allebei in Nederland nog niet bekend zijn: de uit New York afkomstige Ricardo Grilli en Tom Guarna. Grilli maakte met zijn kwintet onlangs ‘1962’ voor Tone Rogue Records en Guarna bracht ‘Spirit Science’ uit via Destiny Records. En sluit Grilli met zijn album aan bij de postbop, dat van Guarna zit meer in de hoek van modern creative en jazzrock.

De oorspronkelijk uit Brazilië afkomstige Grilli maakte met ‘1962’ zijn tweede album als bandleider, na het uit 2016 stammende ‘1954’. In de tussentijd werkte hij samen met uiteenlopende musici als: Chris Potter, Chris Cheek, Eric Harland, Will Vinson, John Escreet, EJ Strickland, Aaron Parks, Mark Turner en Joe Martin. Een aantal daarvan vinden we ook op dit album terug: saxofonist Turner en bassist Martin, naast pianist Kevin Hays en drummer Eric Harland. De titels zijn zeker niet willekeurig gekozen, met Grilli maken we een reis door de jazz. In ‘1954’, tevens het geboortejaar van zijn vader, zocht hij aansluiting bij de bebop, in ‘1962’ bij de postbop. In de opener, ‘1954-1962, waarin we Grilli solo horen, zijn geluid met effectpedalen verreikend, slaat hij de brug. De band komt erbij op ‘Mars’, dat overigens net als ‘Voyager’ getuigt van Grilli’s interesse in het heelal. En natuurlijk horen bij dit gegeven een aantal hommages. ‘183 W. 10th St.’ refereert aan het adres van het beroemde Smalls, de thuisbasis van gitarist Peter Bernstein en in E.R.P.  refereert de gitarist aan de intialen van de man die we kennen als Bud Powell, maar die eigenlijk Earl Rudolph Powell heette. Grilli mag hier dan aansluiting zoeken bij de postbop, ‘1962’ is zonder meer een origineel en boeiend album geworden. Hij heeft een mooie zangerige toon, een nummer als het hierboven genoemde ‘E.R.P.’ kan mooi als voorbeeld dienen, die goed past bij Turners saxofoonspel. Al met al een prachtig afgewogen en goed gestructureerd album.

Guarna is een generatie ouder dan Grilli en draait al sinds half jaren ’80 van de vorige eeuw mee als toonaangevend gitarist, in diverse genres, getuige zijn samenwerkingen met musici als Wallace Roney, Stanley Clarke, Mark Turner, Branford Marsalis, Randy Brecker, Dr. Lonnie Smith, Mulgrew Miller, Fred Wesley, Mike Clark, Uri Caine, The Allman Brothers, The Yellowjackets en Gary Bartz en met ‘Spirit Science’ realiseert hij zijn achtste album als bandleider, met naast bassist Martin die we ook al bij Grilli aantroffen, saxofonist Ben Wendel, pianist Aaron Parks, die we hier ook op de Fender Rhodes en de synthesizer horen en drummer Justin Faulkner. Na een mooie stevige binnenkomer, ‘The Trion Re’, volgt het mooie ingetogen ‘Platonic Solids’, waarbij vooral de onderlinge verwendheid van de instrumenten opvalt en de bescheiden, maar zeer effectieve inzet van elektronica, iets dat overigens ook opvalt in het titelstuk, ‘Spirit Science’. Guarna’s pittige spel komt mooi tot uiting in ‘The Genesis Pattern’, waarin ook de krachtige bijdrages van de overige musici opvallen. Bijzonder is ook het tegen de rock aanleunende ‘Metatron’s Cube’, met aantrekkelijk spel van Guarna.

‘Spirit Science’ is te beluisteren en te koop via Bandcamp: