We vervolgen onze serie rondom vocale – instrumentale duo’s met twee LP’s Allereerst het bij Editions Mego verschenen ‘The Oystercatcher’, het debuut van de vocaliste Maria Rossi, werkend onder het alias Cucina Povera en de met analoge synthesizers werkende Edward Simpson, bijgenaamd ELS. Aansluitend aandacht voor het titelloze debuut van Etrusca 3D, waar Francesco Cavaliere en Spencer Clark achter schuil gaan en dat verscheen bij Clarks eigen label Pacific City Discs, in samenwerking met Discrepant.
Om maar met ‘The Oystercatchcer’ te beginnen. Wat het meest opvalt bij dit uit zes stukken bestaande album is hoe weinig er eigenlijk gebeurt. Het album is in wezen één lange geluidsscuptuur, vol zeer ingetogen, eindeloos voortkabbelende klanken, waarbij de stem, die van Cucina Povera is vrij hoog, en synthesizer prachtig met elkaar samenvallen. Het gaat in dit album vooral om het neerzetten van sfeer, die heeft iets van ambient, maar doet soms ook denken aan die typische, wat magische Scandinavische folk. Echte melodiëen zijn er niet, ritme ontbreekt eveneens nagenoeg. Dit klinkt wellicht allemaal als vrij saai, maar dat is het geenszins. Alleen zit in dit album de kracht in de nuance en niet in het grote gebaar. Het mooiste voorbeeld is ‘Eon’ het laatste stuk, maar met bijna een kwartier tevens ook het langste. Een subtiel klanklandschap van belletjes in de wind ontvouwt ELS hier waar de zachte stem van Cucina Povera omheen cirkelt, de kracht van de eenvoud. Boeiend in deze compostie is bovendien dat halverwege de stemming omslaat, voor het eerst op dit album, en de muziek zich richting industriële noise begeeft.
Etrusca 3D grijpt terug op de geschiedenis van de Etrusken, een volk dat leefde in wat nu het huidige Italië is en dat ver voor onze jaartelling door de Romeinen onder de voet werd gelopen. De vocalist Cavaliere en de in elektronica gespecialiseerde Clark creëren hier een magische klankwereld om deze verloren cultuur weer tot leven te roepen. Teksten gebruikt Cavaliere daar niet bij, louter klanken, die overigens vaak opvallend goed samenvallen met Clarks elektronica, mede dankzij het feit dat die graag Cavalieres klanken mag bewerken. Op zulke momenten, zie bijvoorbeeld ‘Il Demone Blu’ is het één bijna niet van het ander te onderscheiden. Bij de magische wereld die dit Etrusca 3D schept, hoort ook het repititief bedwelmende karakter van een groot deel van dit album, iets dat alles te maken heeft met de werkwijze van dit duo. Volgens Clark: “We decided to invoke various Etruscan deities or spirits by sampling Francesco’s voice uttering their name. We put them inside the Emax 2 3D machine and we began to play these deities and thus incorporate a fresh and ancient music language to present the 21st
Century Etruscan experience.” Mooie voorbeelden van die eindeloze herhaling zijn ‘Tuchulcha’ en ‘Vanth’. Een ongewoon en experimenteel album waar elektronica en de menselijke stem een boeiende relatie aangaan.
(Delen van) de albums zijn te beluisteren via Bandcamp en zijn daar ook te koop:
