Platenlabels zijn meestal redelijk stijlvast. Bij een ECM Records, een Hat Hut of het gerenommeerde Deutsche Grammophon weet je ook zonder dat je het album beluistert wat je ongeveer kunt verwachten. Harco Rutgers van het kleine in Deventer gevestigde Esc.Rec. doet daar niet aan mee. Hij brengt uit wat hij zelf de moeite waard vindt en dat is niet alleen behoorlijk veel, het is ook nog eens zeer divers. Het enige criterium lijkt kwaliteit te zijn, dé reden waarom dit label ook hier iedere keer weer voorbij komt, nu weer met ‘Time is a Spider’ van Monday W.
Want laten we eerlijk zijn, veel overeenkomst zit er verder niet tussen Plan Kruutntoone, Guybrush, Gintas K, Francisco Lopez, artiesten waarvan Esc.Rec. nieuw werk uitbracht en die ook hier voorbij kwamen en dit nieuwe album van Monday W., het alias van de beeldend kunstenaar en musicus Hidde van Schie. Van Schie is overigens al net zo veelzijdig als Rutgers met bands als The 21st Century, Wild Wild Ambient Boys en Friday Wilkinson. Hier horen we hem solo, zingend zichzelf begeleidend op gitaar, in elf juweeltjes.
Van Schie doet op geen enkele wijze onder voor al die beroemde singer-songwriters uit de geschiedenis van de popmuziek, Bob Dylan, Nick Drake, Mark Lanegan, Leonard Cohen en noem ze allemaal maar op. In tegendeel, dit heeft in al zijn doeltreffende eenvoud ronduit internationale allure. De krachtige melodieën, de mooie zang van Van Schie, met een vleugje duisternis in zijn stem en het ontbreken van iedere vorm van opsmuk neemt de man zonder meer voor mij in. Dit is muziek die warmte uitstraalt, iets dat we prima kunnen gebruiken in deze tijd van teststraten en avondklokken. Het enige wat ik echt mis zijn de teksten, die hadden absoluut bij deze Cd bijgevoegd mogen worden, deze liederen verdienen dat zonder meer. Neem een liefdeslied als ‘Oh My Friend the Mountain’ waarin de zin zit waar het album zijn titel aan ontleent, ‘Time is a Spider’. En soms zetten die liedjes zich vast in je hoofd, om er uren later pas weer uit te verdwijnen, zo heeft ‘Summertime’ zonder meer single allure. Pure poëzie, die liedjes van Van Schie. Waarom is deze man eigenlijk niet wereldberoemd? Geen idee, aan de kwaliteit van zijn werk ligt het in ieder geval niet, misschien aan die jas?
Het album is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: