Het door GOODMESH georganiseerde ‘Arts Unite – Art Unites’ is een concours gericht op musici die samenwerken met andere disciplines. Het thema voor 2020 was ‘Body Respect’, verder mochten de deelnemers hun creativiteit inzetten, zo blijkt ook als je de inzendingen bekijkt. De jury koos uiteindelijk elf stukken waar het publiek een keuze uit mocht maken. Dat is inmiddels gebeurt en hier presenteren we u de top drie. Nina Naï, Yorgos Ziavras en Olympia Lazaridou, eindigden met ‘Drauma’ op de derde plaatst, violiste Muriel Razavi en danseres Raha Nejad, werden tweede met ‘Veiled’ van componiste Niloufar Nourbakhsh en het concours werd gewonnen door Suejin Jung, Qi Lu en Jada German met ‘Breathmark’, een compositie van Scott Ordway.
Voor ‘Drauma – A Drag Journey Through Traum’ kozen de bariton Nina Naï, pianist Yorgos Ziavras en regisseur Olympia Lazaridou voor muziek van Richard Wagner: ‘Im Treibhaus’, één van de ‘Wesendonker Lieder’ en het ‘Andante’ van Richard Strauss. De muziek klinkt fragmentarisch, terwijl we dragqueens zien dansen en gelach horen. Het meest boeiende aan deze film is natuurlijk het spel met gender. Juist zo interresant omdat Wagner, toch vooral bekend om zijn opera’s, nogal uitgesproken was in het neerzetten van zijn mannen en vrouwen, met alle laat negentiende eeuwse stereotyperingen die daarbij horen. Naï, op zich al een boeiende verschijning, Ziavras en Lazaridou zetten dat beeld hier finaal op zijn kop. Verfrissend is daarbij zacht uitgedrukt.
De violiste Muriel Razavi en de danseres Raha Nejad kozen de compositie ‘Veiled’ van componist Niloufar Nourbakhsh, een stuk dat zijn inspiratie vond in de straatprotesten van jonge vrouwen in Iran die in opstand komen tegen het regime en de vrijheidsbeperkende maatregelen die vrouwen ten gevolge daarvan ondervinden. Dit gedicht van Saadi, ‘Humanity’, dat aan het begin in het Farsi wordt voorgelezen, zegt genoeg:
“Human beings are members of a whole,
In creation of one essence and soul.
If one member is afflicted with pain,
Other members uneasy will remain.
If you have no sympathy for human pain,
The name of human you cannot retain.”
IJle, indringende vioolklanken, met een vleugje mystiek, mede vanwege de ondersteunende elektronica motiveren Nejad tot een dans waar de machthebbers met haat naar zullen kijken. Sterke vrouwen en deze dame is er zonder meer één, genereren bij deze mannen immers louter angst. Een prachtig kunstwerk dat twee vrouwen toont die weigeren om zich slachtoffer te voelen, maar met kunst keihard terug slaan.
Pianiste Suejin Jung, tevens verantwoordelijk voor de regie van haar kunstwerk, koos de danseres en choreografe Jada German en de componist Scott Ordway als partners voor ‘Breathmark’. German zien we in een animatie, gemaakt door Qi Lu, dansen op de opvallend beeldende muziek van Ordway. Die beelden worden afgewisseld met die van bloemen, Jung zelf komt niet in beeld, we horen louter haar klanken. Persoonlijk vind ik de beelden van de dansende German, met mondkapje op, die uitstekend aansluiten op de muziek, het meest overtuigend en de animatievorm past daar goed bij. De overige beelden spreken mij minder aan. Maar Jung speelt prachtig en dit stuk van Ordway is zeker bijzonder.
Ik neig er dus naar om de nummer één en twee te willen verwisselen, vooral omdat ‘Veiled’ een belangrijk maatschappelijk probleem aan de kaak stelt, aan de andere kant is ‘Breathmark, meer dan de andere twee winnaars echt een totaalkunstwerk, iets wat prima past in deze boeiende competitie.
De drie video’s zijn hier te bekijken (de overige acht via de website van Goodmesh):
