Vier hedendaagse componisten, Aspasia Nasopoulou, Söhren Sieg, Paul Leenhouts en Thanasis Deligiannis schreven een stuk, speciaal voor het blokfluitkwintet Seldom Sene. Vorig jaar bestond dit internationale gezelschap, waarvan de leden samen studeerden aan het Conservatorium van Amsterdam, 10 jaar. Ze hebben hun sporen inmiddels verdiend in de historische uitvoeringspraktijk, maar richten zich ook nadrukkelijk op hedendaags repertoire, waarvan dit, bij Brilliant Classics verschenen ‘Not A Single Road’ een prachtig bewijs vormt.
De Griekse, maar in Amsterdam woonachtige, componiste Aspasia Nasopoulou mag aftrappen met ‘Ten Dipoles’. Tien miniaturen waarvoor Nasopoulou de tien tegenstellingen uit de Griekse filosofie, de dipolen, als uitgangspunt nam. Denk daarbij bijvoorbeeld aan goed – kwaad, even – oneven, rechts – links. Aan de componiste de taak om die tegenstellingen in klank te vatten. Allereerst gebruik makend van de 75 (!) blokfluiten die het ensemble in bezit heeft, maar ook van de door klankkunstenaars Horst Rickels en Ernst Dullemond gebouwde Tien Vrije Aerofonen, een installatie met blaasinstrumenten aangedreven door lucht. Tijdens November Music 2016 ging het stuk in première en ik herinner me nog goed hoe deze installatie de complete hal van toen nog Muzerije in Den Bosch in beslag nam. Het resultaat is er naar, Nasopoulou creëert met deze combinatie van instrumenten een gevoelige, surrealistische klankwereld. Mooi dus dat dit stuk nu ook op Cd staat.
‘Mathongo amnandi’ is Söhren Siegs vierentwintigste ‘African Suite’. Naar eigen zeggen gaat de gehele suite, bestand uit 4 delen over dromen, vandaar de titel wat ‘droom zacht’ betekent in het Xhosa, één van de talen van Zuid-Afrika. De invloed van Zuid-Afrikaanse muziek is overduidelijk aanwezig in dit aangename, mooi harmonische werk en Seldom Sene geeft prachtig vorm aan deze dromerige muziek. Paul Leenhouts baseerde zich voor ‘Que quondam victa furore’ eveneens op verhalen. In dit geval dat van een herder en een muskiet in de ‘Appendix Vergiliana’. Iets dat we weten omdat het in het Cd boekje, nota bene in het Nederlands, allemaal duidelijk wordt uitgelegd. De wonderlijke avonturen van deze herder en de daarbij behorende spanning, weet Leenhouts op zeer beeldende wijze te vangen in de klanken van de diverse blokfluiten.
De Griekse componist Thanasis Deligiannis, eveneens woonachtig in Amsterdam, combineert de blokfluiten met zang. We horen in het driedelige ‘A bit unfair’, gebaseerd op teksten van de eveneens Griekse dichter Iacavos Cambis, de dames van Seldom Sene dan ook in een dubbelrol, waarbij de muziek de stem in dit stuk naadloos volgt, er één onlosmakelijk geheel mee vormt. Deze vrij korte compositie vormt een boeiend sluitstuk van een uitstekend album waarin de grote diversiteit van de blokfluit uitgebreid aan bod komt.
Beluister hier het album:
Bekijk hier de trailer van ‘Ten Dipoles’:
