De musici die hun werk uitbrengen via het Belgische Home Records hebben met elkaar gemeen dat ze zich laten beïnvloeden door de volksmuziek van de diverse culturen die onze aardkloot rijk is. Dat geldt evengoed voor Big Sun dat zich op de snaren richt en duidelijk zijn inspiratie haalt uit de westerse folk. Benoît Casen, Boris Iori en Renaud Lhoest vormen het trio dat hier zijn gelijknamige debuutalbum presenteert.
De oorspronkelijk uit Monterrey, Mexico afkomstige zangeres Marcela Bovio woont reeds zo’n jaar of acht in Nederland en bracht eind vorig jaar een bijzonder album uit, ‘Unprecedented’ waarop zij zich bij haar liederen laat begeleiden door het klassiek geschoolde Dudok strijkkwartet. Een onverwachte keuze die bijzonder goed uitpakt. Onverwacht ook omdat Bovio de zangeres was van Stream of Passion, een metal band en zelf aangeeft met name beïnvloed te zijn door de muzikale stromingen die daar bij horen als post rock, progressieve rock en gothic.
De drie zangeressen Laura Polence, Una Bergin en Laurien Schreuder die samen Snowapple vormen kwamen hier al eens eerder voorbij. Toen met hun album ‘Illusion’. Inmiddels ligt er echter al weer enige maanden een opvolger op het stapeltje ‘nog te bespreken’. Met elf nieuwe stukken die als gemeenschappelijk thema reizen hebben is ‘Tracks’ een waardige opvolger.
Het oorspronkelijk uit Noorwegen afkomstige label Miasmah is het geesteskind van musicus Erik K. Skodvin en zetelt inmiddels al weer enige jaren in Berlijn. Skodvin, beter bekend onder zijn alias Svarte Greiner, kennen we ook van een trits samenwerkingen, onder andere in B/B/S waarvan onlangs ‘Palace’ hier nog voorbij kwam. De man heeft echter ook een goede neus voor artiesten die in dezelfde sfeer muziek maken. Lees: dromerige, melancholieke elektronica, soms wat zwaar op de hand.
Het uit Seattle afkomstige Band of Horses levert met ‘Why Are You OK’ zijn vijfde album af, het live album ‘Acoustic at The Ryman’ niet meegerekend. Geen meesterwerk, zoveel is zeker. Daarvoor hinkt het album te veel op meerdere gedachten. De stemmige rock, met een flinke dosis Americana, is gebleven, evenals Ben Bridwell’s warme, zeer melodieuze stem. Die beslist geldt als absolute sfeermaker.
Hoeveel schoonheid kan een mens verdragen? Je vraagt het je af bij het beluisteren van ‘Orwell Court’, het laatste album van de uit Schotland afkomstige Gareth Dickson. Met zijn dromerige, fluwelen aanpak begeeft deze singer/songwriter zich ontegenzeggelijk op bijzonder glad ijs. Dat hij niet hard onderuit gaat is slechts te danken aan zijn enorme talent.
By The Waterhole is het soloproject van de uit Duitsland afkomstige, maar in Noorwegen woonachtige singer / songwriter Eva Pfitzenmacher. ‘Two’ is haar tweede album waarop zij een ingenieus klankweefsel creëert, bestaande uit instrumenten, veldgeluiden, eerder opgenomen stemklanken en haar zanglijnen. Het geheel leidt tot een hallucinerend klankspel met een dromerig karakter.
Afgelopen zomer zag de eerste proeve van bekwaamheid van Quibus het licht. De heerlijk dansbare en gemakkelijk in het gehoor liggende EP ‘Save Some’. Het leverde de band rond toetsenist Martijn Holtslag de eerste successen en optredens. Dat was niet alleen fijn voor de portemonnee, maar zeker ook voor het groepsgeluid. En men ontdekte tijdens deze concerten dat de muziek zich uitstekend leende voor live optredens. Sterker nog: het bleek een meerwaarde!
‘Rust roest’ zegt een bekende uitdrukking. Dat mag zo zijn, het omgekeerde gaat in ieder geval niet op. Want het nieuwe kwartet ‘Roest’, bestaand uit voorman en drummer Ruud Voesten, aangevuld met gitarist Federico Castelli, bassist Alessandro Fongaro en, heel opvallend, trompettist Tom Ridderbeekx straalt allesbehalve rust uit.
Ruim twee jaar geleden bracht musicus en tekstschrijver Rob Klerkx het album ‘Magnolia’ uit, samen met zijn band The Secret. Een mooi album met even mooie, maar ook pakkende liedjes. Een album in de stijl van Americana en country rock. Inmiddels ligt er een opvolger, ‘Fever Dream’ waarin Klerkx, wederom met The Secret een wat andere weg is ingeslagen. Dit album klinkt namelijk beduidend steviger en feller, met een knipoog naar de psychedelische rock.