Bijna twee jaar geleden besprak ik ‘Unprecedented’, het eerste solo album van Marcela Bovio. Inmiddels verscheen in eigen beheer ‘Through Your Eyes’ waarin Bovio de ingezette lijn van haar debuut, mooie luisterliedjes op het snijvlak van stijlen, doortrekt. Op dit nieuwe album vindt u er elf, naar eigen zeggen ieder geïnspireerd door een andere persoon en een ander verhaal.
(meer…)
Drie jaar geleden betoonde ik mij enthousiast over het voorlaatste album van Sophie Hunger, ‘Supermoon’. Ik noemde het toen “een afwisselend album, met nummers die variëren van ingetogen zang tot stevige rock en met vaak opvallend goede, maatschappelijk bewogen teksten.” Inmiddels zag deze zomer, wederom bij Caroline, ‘Molecules’ het licht. Tijd voor een hernieuwde kennismaking.
Met ‘Universalists’ brengt gitarist Yonatan Gat zonder meer een interessant, maar zeker ook belangwekkend album uit. Neem de titel gerust letterlijk want Gat mengt zijn punk rock op dit album op prachtige en zeer natuurlijk wijze met muzikale invloeden van over de gehele wereld, zo zijn eigen antwoord formulerend op deze tijden van xenofobie.
Half jaren ’90 was professor Elizabeth Loftus één van de eersten die de betrouwbaarheid van herinneringen aan de kaak stelde. In de ‘Myth of Repressed Memory’ toonde ze overduidelijk aan dat ’teruggevonden herinneringen’ lang niet altijd betrouwbaar zijn. Met andere woorden: niet alles waarvan we denken dat het is gebeurd, is ook daadwerkelijk gebeurd. Voer voor psychologen, maar ook voor kunstenaars. Zo stelde de kunstenaar A.R. Hopwood een ‘False Memory Archive‘ samen, iets wat de Amsterdamse Evelien van den Broek weer inspireerde tot haar album, dat de toepasselijke titel ‘False Memories’ draagt.
Het uit Leeds, UK afkomstige sextet Tomorrow We Sail maakt sinds zijn start in 2010 tijdloze muziek. Dat bleek reeds uit het debuut bij Gizeh Records uit 2014, ‘For Those Who Caught The Sun In Flight’ en het blijkt uit de laatste aanwinst, ‘The Shadows’. Hun muziek is een kruising van folk en rock met een stevige ondergrond. En hoedt u, tijdloos betekent hier geenszins saai, in tegendeel dit is muziek die er toe doet.
Zo nu en dan een uitstapje maken naar andere muzikale contreien kan beslist geen kwaad. Zoals hier met The Gloaming, een kwintet waarvan de muziek wortelt in de Ierse muzikale traditie, ook al zijn twee van de vijf leden afkomstig uit de States. Sinds 2013 is deze band aan een gestage internationale opmars bezig die zijn voorlopige bekroning vindt in hun derde albums ‘Live at NCH’ – de National Concert Hall in Dublin – met live opnames van diverse concerten uit 2016 en 2017, uitgebracht door RealWorld.
Gitarist Jan Wouter Oostenrijk opereert al weer enige tijd op het snijvlak van oost en west. Hij voelt zich inmiddels al weer ruim twee decennia aangetrokken tot de muziek van het Midden Oosten en Noord Afrika, tourde de afgelopen jaren extensief met collega musici als de Algerijnse percussionist Karim Ziad en de Marokkaanse zanger Farid Ghannam en ontwikkelde voor zijn nieuwe album ‘We Are Connected’ zelfs zijn eigen quartertone gitaar om recht te kunnen doen aan de specifieke aard van de Arabische muziek.
De Studio – Tilburg – 1 december 2017
Iris Hond is klassiek geschoold pianiste, ze slaagde summa cum laude aan het Koninklijk conservatorium van Den Haag en kreeg reeds tijdens haar studie een platencontract bij het vermaarde Decca. Haar debuutalbum, kortweg ‘Iris’ geheten, verscheen daar in 2012. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Hond gaf haar droom van concertpianist op om haar eigen stukken te kunnen schrijven en uitvoeren. Op haar nieuwe album ‘Dear World’ is de muziek dan ook weliswaar doordrenkt van het klassiek metier, maar reikt zij verder dan op haar debuut.
De titel ‘Black Dawn’ zegt natuurlijk reeds genoeg over wat we op het laatste album van het Duitse Phallus Dei mogen verwachten. Weliswaar dit voorjaar reeds uitgebracht, moet deze hier toch nog voorbij komen, simpelweg vanwege de ruige schoonheid die deze heren weten op te roepen. Het trio bracht in 1991 het debuutalbum uit, ‘Pontifex Maximus’ en schudt sindsdien met grote regelmaat de muziekwereld wakker met zijn duistere klanken.
Hokjesdenkers hebben het bijzonder zwaar bij Jerboah. De band, vernoemd naar een soort muis met bijzonder grote oren, creëert een bijzondere smeltkroes van klanken. Aanstichtster van dit verhaal ïs componiste en zangeres Brechtje van Dijk, een muiltalent dat zich op geen enkele manier wil laten vastpinnen. Ze is evengoed actief als componiste binnen de hedendaagse gecomponeerde muziek als liedjesschrijver en uitvoerder en doet niets liever dan de gevestigde structuren overhoop gooien.