Nee, het heeft niets te maken met die beroemde en beruchte cultserie van David Lynch. De jongens van Twin Peaks zochten gewoon een leuke titel. De TV-serie is sowieso van voor hun tijd. Aan Wild Onion is dan ook niets mysterieus. De muziek is die van een goede, lekker stevige garage rock plaat waarin wel een staalkaart aan andere invloeden te ontdekken is. Het geheim van de band zit in de teksten.

Twin Peaks, een band uit Chicago, bestaat uit frontman Cadien Lake James op gitaar, piano en synthesizers; tweede gitarist en pianist Clay Frankel, bassist Jack Dolan en drummer Condor Brodner. Daarnaast is het opvallend dat alle vier de leden de zang voor hun rekening nemen, wat de plaat extra afwisselend maakt.

(meer…)

De nieuwe Marika Hackman is in alles een Engelse plaat. Qua sfeer ademt het de Engelse folk en het romantische, dramatische en duistere idioom. Het is nostalgie dat hier de klok slaat. De hoesfoto spreekt wat dat betreft boekdelen. Maar op een bepaalde manier is de muziek ook heel klassiek. Er loopt een spirituele lijn vanuit de oude Engelse muziek, bijvoorbeeld van Henri Purcell, naar deze plaat. Beluister ‘Claude’s girl’ maar eens.

En het mag dan wortelen in folk en klassiek, de arrangementen zijn evenzogoed zeer modern. Hackman maakt dan ook op een zeer geraffineerde wijze gebruik van elektronica, zowel voor de instrumentatie als voor de vervormingen van haar stem.

(meer…)

Orange Maplewood is een Nederlandse band, ooit opgericht door gitarist en zanger Jordy Sanger en drummer Duncan Daalmeijer en intussen versterkt met bassist Robbi Meertens. Met elkaar hebben ze nu net hun debuutalbum afgeleverd. ‘Just Another Fairytale’ genaamd. En u raadt het al, de inspiratie voor dit album hebben de heren uit sprookjes gehaald. Naar eigen zeggen vooral de gebroeders Grimme en Tolkien. En voordat u nu uw volgende conclusie trekt: ‘dit zal dus wel een plaat zijn met dromerige, ambientachtige muziek’, u bent gewaarschuwd.

(meer…)

De singer-songwriter Eveline Vroonland heeft besloten haar carrière te vervolgen onder de naam ‘PHOS’. Want bij een nieuwe stijl muziek hoort ook een nieuwe naam en natuurlijk een album. In maart 2014 werd reeds de EP ‘The Jump’ uitgebracht. Door 3FM werd ze op basis hiervan zelfs uitgekozen als Serious Talent. En nu ligt er dus een heus album: ‘Never Obsolete’. En eerlijk is eerlijk daar kan deze dame trots op zijn!

(meer…)

Als je de nieuwe CD van het Amsterdamse Snowapple beluistert hoor je in eerste instantie een folk geïnspireerde plaat. Bevallige liedjes, vrolijke niemendalletjes. Maar na meerdere luistersessies blijkt er toch meer aan de hand. Het is muziek met een knipoog en dan wel een hele vette, een illusie met andere woorden.

(meer…)

Yokko is een vijf leden tellende Zwitserse rockband die sinds 2010 bestaat en nu, begin 2015 met zijn debuutalbum komt. En dat is te merken. Want dat dit een debuutalbum is, is op geen enkele manier te horen. Sterker nog: menig album van een reeds lang gevestigde band klinkt niet zo hecht en goed doortimmerd als dit debuut.

De meeste nummers op dit album zijn up-tempo nummers waarin een opzwepend en vaak zeer dansbaar ritme wordt gekoppeld aan een grote intensiteit tijdens de meer verstilde momenten, niet in de laatste plaats door de warme en wat melancholische stem van zanger Adrian Erni. Die afwisseling zou je wel het handelsmerk van deze band kunnen noemen.

(meer…)

In 1999 bracht Saskia Laroo met haar band de CD ‘Bodymusic’ uit. Ik heb haar in die tijd ook enige malen live mogen meemaken en heb de CD  vaak gedraaid. En nu, jaren later grijp ik er nog steeds met enige regelmaat naar.  Het is gewoon een fijne CD om op te zetten. De combinatie van jazz, funk, niet Westerse invloeden en het effectieve gebruik van elektronica werkt bij mij vrijwel altijd wel aanstekelijk.

Maar goed, verder was het wel stil inzake Saskia Laroo. Dat lag natuurlijk aan mij, want deze trompetiste heeft al die jaren gewoon aan de weg getimmerd. Met haar band, maar ook bijvoorbeeld met Jazzkia en in duet met pianist Warren Byrd.  Maar nu kruiste zij weer mijn pad met een concertregistratie van de Saskia Laroo Band, opgenomen tijdens het Harare International Festival of the Arts op 3 mei 2013, uitgebracht onder de naam ‘Live in Zimbabwe’.

(meer…)

Dat het nieuwe album van BRONCHO: Just Enough Hip To Be Woman er überhaupt gekomen is mag een klein wonder heten. Pech hebben we allemaal wel eens maar wat de groep rond zanger Ryan Lindsey overkwam, betekende toch wel een behoorlijke uitdaging.

De geschiedenis begint in 2010 als de band door Lindsey wordt opgericht, samen met gitarist Benjamin King, bassist Johnathon Ford en drummer Nathan Price. In 2011 verschijnt hun eerste album: ‘Can’t Get Past The Lips’. Het album gaf de band de nodige vaart en maakte het mogelijk om te touren. En dat is natuurlijk waar het voor een band nu om draait. Drie singles kwamen er uit: ‘Try Me Out Sometime’, ‘I Don’t Really Wanna Be Social’ en ‘Record Store’. En toen ging de platenmaatschappij falliet! De band tijdens een tour achterlatend zonder verdere faciliteiten.

(meer…)

Voor me ligt een EP van The Staves, een Brits folkpop trio (en zussen). De EP is  genoemd naar de titeltrack, ‘Blood I Bled’.  Dit nummer, dat op 24 oktober formeel digitaal uitkomt, zal ook op de in 2015 te verschijnen nieuwe CD staan.

In 2012 verscheen het debuutalbum van The Staves: Dead & Born & Grown. En sindsdien zijn ze aan een gestage opmars bezig. In 2013 waren ze al te zien in het clubcircuit maar ook op Lowlands en Into The Great Wide Open.

Deze nieuwe EP laat, ook al bestaat hij maar uit 3 nummers, goed zien waar de kwaliteiten van deze drie dames liggen.

(meer…)