De in 1934 geboren Ernstalbrecht Stiebler heeft de afgelopen decennia een belangrijke rol gespeeld in het Duitse hedendaagse muziekleven. Als componist van met name kamermuziek, waarvan we vier stukken op het bij Another Timbre verschenen ‘Für Biliana’ aantreffen, maar ook als schrijver, concertprogrammeur van Forum Neue Musik voor de Hessischer Rundfunk en als producent van albums, onder andere voor Hat Hut.
‘Jusqu’à l’aurore’, uitgebracht door Col Legno, is niet alleen een mooi portret van de Weense componist Thomas Wally, het is ook een document dat de vriendschap tussen deze componist en het uit vier vrouwen bestaande Mondrian Ensemble bezegelt. Reeds tien jaar kennen ze elkaar en een deel van de stukken op dit album schreef Wally speciaal voor hen. Wat dit album ook bijzonder maakt is dat we Wally zelf horen als violist in het uit vijf delen bestaande ‘Transfiguration’.
Het meest opvallende, nog voor de Cd in de speler gaat, zijn de tekeningen op het nieuwe album van Doc Wör Mirran, het bij Attenuation Circuit verschenen ‘Honinine parts 1-3’. Mensen ja, maar dan wel heel speels en licht anarchistisch vormgegeven. Wie dit trio kent weet dat dit uitstekend past bij de muziek. Op dit album krijgen ze bovendien versterking van saxofonist Adrian Gormley en de in elektronica gespecialiseerde Frans de Waard en Sascha Stadlmeier.
Giuliano d’Angiolini is een veelzijdig man. Hij studeerde compositie aan het conservatorium van Rome, etnomusicologie aan de universiteit van diezelfde stad en aan de Accademia Chigiana in Sienna en tot slot elektronische muziek in Padua. Die diverse achtergronden komen samen in zijn muziek, bijvoorbeeld op de vier stukken die deel uit maken van het bij Another Timbre verschenen ‘Antifona’.
De muziek van Timothy McCormack is naar eigen zeggen gericht op: “establishing a world outside of the world and inside of the sound”. Een filosofie die tot uiting komt op het recente portretalbum dat Kairos Music, in samenwerking met de Ernst von Siemens Musikstiftung, aan deze Amerikaanse componist wijdde en dat als titel ‘KARST’ meekreeg, naar de gelijknamige compositie uit 2015/2016.
De wortels van Duo Ebano liggen in Milaan waar klarinettist Marco Danesi en pianist Paolo Gorini beiden studeerden aan het G. Verdi Conservatorium. Beiden trokken aansluitend naar Amsterdam waar de gezamenlijke liefde voor kamermuziek en het hedendaagse leidde in 2015 tot de oprichting van bovengenoemd duo. Bij Trptk verscheen onlangs hun debuutalbum: ‘Blackbird [R]evelution’, met daarop een mooie eigenzinnig repertoirekeuze. Twee klassieke stukken, van respectievelijk Carl Maria von Weber en Alban Berg, worden hier gecombineerd met drie hedendaagse stukken van Paolo Gorini zelf, Gerardo Gozzi en Boris Bezemer en met een curieuze bewerking van een pianostuk van Johannes Brahms.
De Duitse componist Bernd Alois Zimmermann wordt inmiddels gezien als één van de belangrijkste componisten uit de vorige eeuw. Zijn opera ‘Die Soldaten’, ooit onuitvoerbaar geacht, wordt inmiddels gerekend tot de beste opera’s uit de afgelopen eeuw. Eerder dit jaar besteedde ik hier nog aandacht aan de symfonische versie van dit meesterwerk. Minder bekend is Zimmermanns werk voor solo piano. Bijster groot is dat oeuvre ook niet, het past op één cd van ruim een uur. De Spaanse pianist Eduardo Fernández nam het onlangs op voor BIS.
“Kalle Moberg’s debut album is indeed unlike anything you have ever heard before!” Aldus het persbericht bij ‘The Tokyo Sessions Volume 1: Unheard-of’. Dat is natuurlijk nogal een statement en bijna ongeloofwaardig, gezien de enorme berg albums die er sinds decennia over ons uit is gestort. Nieuwsgierig makend is zo’n uitspraak echter wel. “Kom dan maar op”, denk je in zo’n geval.
Het derde album van celliste Clarice Jensen, het bij FatCat Records verschenen ‘The Experience of Repetition as Death’ – de titel ontleende ze aan een regel uit een gedicht van Adrienne Rich – is een zeer persoonlijke geworden, waarin Jensen stil staat bij een basisprincipe in het leven: de herhaling van gebeurtenissen, gevoelens en herinneringen. Ze goot het in vijf indrukwekkende stukken.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.