Ramón Jaffé & Andreas Fröhlich – Russian Impressions / Anja Lechner & François Couturier – Lontano / Cécile Seraud & Juliette Dury – Shoden (CD Recensie)

De cello in duoverband. Al sinds Beethoven is de meest voorkomende combinatie die met de piano en zoals drie recente albums waarin deze combinatie de hoofdrol speelt laten zien, is deze bezetting nog lang niet uit de tijd. Ramón Jaffé en Adreas Fröhlich werpen zich op Russische componisten uit de eerste helft van de vorige eeuw: ‘Russian Impressions’, verscheen bij Paladino Music, terwijl Anja Lechner en François Couturier een paar veel recentere composities combineren met eigen werk op het bij ECM Records verschenen ‘Lontano’. Als laatste komt het in eigen beheer uitgekomen ‘Shoden’ aan bod, een album van pianiste Cécile Seraud, dat ze opnam samen met de celliste Juliette Divry.

(meer…)

Lees verderRamón Jaffé & Andreas Fröhlich – Russian Impressions / Anja Lechner & François Couturier – Lontano / Cécile Seraud & Juliette Dury – Shoden (CD Recensie)

Okkyung Lee – Teum (The Silvery Slit) & Hecker – Statistique Synthétique / Lucy Railton – Forma & Max Eilbacher – Metabolist Meter (Foster, Cottin, Caetani and a Fly) (LP Recensie)

Als we het hebben over de cello in de experimentele muziek dan zijn Lucy Railton en Okkyung Lee namen die zonder meer aan bod moeten komen. Toevallig verscheen er van allebei ook recent nieuw werk op LP, in de serie ‘Portraits GRM’ van Editions Mego. Beide cellistes speelden één kant van een LP vol. Daardoor horen we op het album waarop Okkyung Lee’s ‘Teum (The Silvery Slit)’ klinkt ook ‘Statistique Synthétique van Florian Hecker, terwijl ‘Forma’ van Railton, vergezeld gaat van ‘Metabolist Meter (Foster, Cottin, Caetani and a Fly)’ van Max Eilbacher.

(meer…)

Lees verderOkkyung Lee – Teum (The Silvery Slit) & Hecker – Statistique Synthétique / Lucy Railton – Forma & Max Eilbacher – Metabolist Meter (Foster, Cottin, Caetani and a Fly) (LP Recensie)

Valentin Ceccaldi – Ossos / Oliver Coates – Skins n Slime (CD / LP Recensie)

In onze serie over de cello in de hedendaagse muziek zijn we nog steeds bij de soloalbums, alleen maken we nu de overstap naar de experimentele en geïmproviseerde muziek. De Britse cellist Oliver Coates beweegt zich al jaren op het snijvlak tussen hedendaags gecomponeerd en de meer experimentele muziek en zet met het RNVG Intl. verschenen ‘Skins n Slime’ een alom geprezen volgende stap. De Franse cellist Valentin Ceccaldi is een echte improvisator en stelt in het bij Cipsela Records verschenen ‘Ossos’ de mogelijkheden van het instrument behoorlijk op de proef.

(meer…)

Lees verderValentin Ceccaldi – Ossos / Oliver Coates – Skins n Slime (CD / LP Recensie)

Vision Eternel – For Farewell of Nostalgia (CD Recensie)

Achter Vision Eternel gaat de uit Quebec afkomstige Alexander Julien schuil. Voor Somewherecold Records maakte hij onlangs de EP ‘For Farewell of Nostalgia’ waarin hij via muziek het proces bloot legt van een  opkomende en al even snel uitdovende verliefdheid, eindigend met ‘Moments of Nostalgia’ dat zo mooi wordt weergegeven door de tekening in film noir stijl die de hoes van het album siert.

(meer…)

Lees verderVision Eternel – For Farewell of Nostalgia (CD Recensie)

Marianne Baudouin Lie – Atlantis, Utopia & Ulvedrømmer (CD Recensie)

In dit tweede deel van een serie rondom de cello in de hedendaagse muziek aandacht voor de Noorse celliste en vocaliste Marianne Baudouin Lie, die op haar laatste album, ‘Atlantis, Utopia & Ulvedrømmer’, dat uitkwam bij Particular Recordings Collective, een aantal composities bij elkaar bracht waarin ze haar cellospel op succesvolle wijze combineert met zang. We horen stukken van Stine Sørlie, Maja Solveig Kjelstrup Ratkje, Eirik HegdalLene Grenager en Ellen Lindquist.

(meer…)

Lees verderMarianne Baudouin Lie – Atlantis, Utopia & Ulvedrømmer (CD Recensie)

Maya Fridman – Reid / Judith Hamann – Days Collapse / Lukas Lauermann – I N (CD Recensie)

De cello wint nog altijd aan populariteit, zowel binnen de hedendaags gecomponeerde muziek als in de vrije improvisatie en aanverwante stromingen. Opvallend vaak overigens in combinatie met elektronica, zoals drie recente soloalbums aantonen. Maya Fridman, die voor zo ver ik weet zelf niet componeert, koos voor het bij TRPTK uitgekomen ‘Reid’ een vijftal hedendaagse componisten, terwijl Judith Hamann en Lukas Lauermann, beiden cellist en componist, hun eigen muziek opnamen. Hamann bracht ‘Days Collapse’ uit bij Another Timbre, Lauermann ‘I N’ bij Col Legno.

(meer…)

Lees verderMaya Fridman – Reid / Judith Hamann – Days Collapse / Lukas Lauermann – I N (CD Recensie)

Enno Poppe – Stoff (CD Recensie)

De Duitse componist Enno Poppe kwam hier vorig jaar november nog voorbij, aan de hand van een in de serie ‘Musica Viva’ van de Bayerischen Rundfunk verschenen Cd. Nu ligt er één van Wergo in de speler, ‘Stoff’ genaamd, met daarop twee solostukken, ‘Fell’ en ‘Haare en drie ensemblestukken, het titelstuk ‘Stoff’, ‘Brot’ en ‘Zug’, allen uitgevoerd door de leden van Ensemble Musikfabrik.

(meer…)

Lees verderEnno Poppe – Stoff (CD Recensie)

Irmin Schmidt – Nocturnes (CD Recensie)

Het bij Spoon Records verschenen ‘Nocturne’ van Irmin Schmidt is in alle opzichten een bijzonder album. Niet alleen vanwege de muziek, live opgenomen in de St. Paul’s Hall van de University of Huddersfield, die is heel verrassend en zeker voor een album met solopiano bijzonder afwisselend, maar vooral vanwege de man die het speelt, Schmidt zelf. Want Schmidt, hij wordt in mei van dit jaar 84, kennen we natuurlijk niet in de eerste plaats als klassiek componist, hij dankt zijn grootste bekendheid als één van de oprichters van de legendarische rockgroep CAN, één van de voornaamste vertegenwoordigers van wat we krautrock zijn gaan noemen.

(meer…)

Lees verderIrmin Schmidt – Nocturnes (CD Recensie)

Ezko Kikoutchi – La Porte (CD Recensie)

De Japanse componoste Ezko Kikoutchi is van huis uit organiste. De reden ook waarom ze in 1997 naar Lausanne vertrok om daar te gaan studeren bij Keï Koito. Verdere studies volgden in Krakau en Straasburg. Ze bleef in Zwitserland en studeerde hier uiteindelijk ook compositie. Op het onlangs bij Austrian Gramophone verschenen ‘La Porte’ vinden we drie bewijzen van bekwaamheid.

(meer…)

Lees verderEzko Kikoutchi – La Porte (CD Recensie)

Jonathan Badger – Piano Quartets (CD Recensie)

Een klassiek pianokwartet heeft over het algemeen de volgende bezetting: piano, viool, altviool en cello. Deze vorm ontstaat in de achttiende eeuw vanuit het strijktrio en sindsdien zijn er weinig componisten, tot in het begin van de vorige eeuw alles op de schop ging, die er niet voor hebben geschreven. Ook de voor mij onbekende Amerikaaanse componist Jonathan Badger schreef drie pianokwartetten. Maar dan wel net even anders, want de drie strijkers verving hij door drie saxofoons. Onlangs verschenen ze op de EP ‘Piano Quartets’ bij Ravello Records.

(meer…)

Lees verderJonathan Badger – Piano Quartets (CD Recensie)