Amir ElSaffar Rivers of Sound Orchestra – The Other Shore (CD Recensie)

Het nieuwe album van het sinds 2015 bestaande Rivers of Sound Orchestra, het geesteskind van Amir ElSaffar had goed gepast naast dat van het Trickster Orchestra, Cymin Samawatie en Ketan Bhatti, dat hier gisteren voorbij kwam. Beide zijn voorbeelden van een eclectische aanpak, beiden vermengen de muziek van het westen met die van het oosten en gecomponeerd met geïmproviseerd. Elsaffar gebruikt daartoe op het bij Outhere Music verschenen ‘The Other Shore’ ook het toonstelsel dat gebruikelijk is in de muziek van het Midden Oosten, de maqam.

(meer…)

Lees verderAmir ElSaffar Rivers of Sound Orchestra – The Other Shore (CD Recensie)

Trickster Orchestra, Cymin Samawatie & Ketan Bhatti (CD Recensie)

Het Berlijnse Trickster Orchestra “envisions” naar eigen zeggen “new music that transcends genres and cultures. Traditions and skills rather become tools for improvisation that triggers musical innovation. Thereby, the orchestra opens up completely new sonic experiences for both musicians and audiences in its concerts and its collaborations with contemporary dance and poetry”. Op een naamloos album voor ECM Records doen ze dat samen met hun twee artistiek leiders en tevens leden van Cyminology, zangeres Cymin Samawatie, die het orkest tevens dirigeert en percussionist Ketan Bhatti. Met eveneens drieëntwintig musici valt ook dit collectief onder grootst in onze nieuwe serie.

(meer…)

Lees verderTrickster Orchestra, Cymin Samawatie & Ketan Bhatti (CD Recensie)

Rodrigo Faina and Change Ensemble – Different Roots (CD Recensie)

De komende tijd hier aandacht voor groot, groter, grootst binnen de jazz en de geïmproviseerde muziek. Ensembles, bigbands, hoe u ze ook wilt noemen passeren hier de revue in alle soorten, maten en in alle muzikale stijlen denkbaar. In een volledig willekeurige volgorde, met als aftrap het bij Red Piano Records verschenen ‘Different Roots’ van Rodrigo Faina en zijn Change Ensemble. Met drieëntwintig musici kiest deze gitarist en componist maar direct voor grootst. In alle opzichten een gedurfd project, niet alleen vanwege de uitdaging die Faina voor zichzelf creëerde als componist, maar zeker ook in het bij elkaar brengen van deze all-star band, want daarvan kun je gerust spreken.

(meer…)

Lees verderRodrigo Faina and Change Ensemble – Different Roots (CD Recensie)

Anthony Pateras & Ekki Veldheim – Duos for Other Instruments / Anthony Pateras – Pseudacusis / Rohan Drape & Anthony Pateras – The traces of a mistake, the most simple one possible the reactions of even younger children / Eugene Ughetti – Agglomeration Of Measurement (CD / Download Recensie)

Componist en toetsenist Anthony Pateras vormt inmiddels een vaste waarde op deze blog, gebruik vooral de zoekfunctie om te zien wat ik eerder over hem schreef. Bijzonder aan Pateras is dat hij zijn werk als componist blijft afwisselen met dat van (improviserend) uitvoerder, beiden komen hier dan ook uitgebreid aan bod. De twee stukken op het bij All That Dust verschenen ‘Duos for Other Instruments’, dat hij maakte met violist Erkki Veltheim, waar Pateras al meer dan twintig jaar regelmatig mee samenspeelt, horen in die tweede categorie thuis, terwijl het bij Bocian Records verschenen ‘Pseudacusis’ en het door Eugene Ughetti uitgevoerde ‘Hypnagogics’ overduidelijk onder de hedendaags gecomponeerde muziek vallen. ‘The traces of a mistake, the most simple one possible the reactions of even younger children’ en ‘Distance bestows then takes right back’, beiden verschenen als download bij Superpang, zitten daar wat tussenin. Het zijn composities, maar dan van Pateras en Rohan Drape samen.

(meer…)

Lees verderAnthony Pateras & Ekki Veldheim – Duos for Other Instruments / Anthony Pateras – Pseudacusis / Rohan Drape & Anthony Pateras – The traces of a mistake, the most simple one possible the reactions of even younger children / Eugene Ughetti – Agglomeration Of Measurement (CD / Download Recensie)

Barry Altschul’s 3DOM Factor – Long Tall Sunshine (CD Recensie)

De Amerikaanse drummer Barry Altschul is inmiddels zo’n vijfenvijftig jaar actief in de meer experimentele vormen van de jazz. Hij speelde in het trio van Paul Bley, vormde met Chick Corea, Dave Holland en Anthony Braxton Circle en werkte ook in de jaren daarna intensief samen met Braxton. Maar hij werkte ook samen met musici als Lee Konitz en Art Pepper die we meer onder de hard bop scharen. En Altschul is nog steeds actief, zo verscheen onlangs bij Not Two Records ‘Long Tall Sunshine’ van zijn 3Dom Factor, een trio verder bestaand uit bassist Joe Fonda en saxofonist Jon Irabagon.

(meer…)

Lees verderBarry Altschul’s 3DOM Factor – Long Tall Sunshine (CD Recensie)

St. Ride – Microstorie (CD Recensie)

Sinds het begin van deze eeuw werken de twee uit Genua afkomstige musici Edo Grandi en Maurizio Gusmerini samen onder de naam St. Ride. Ze creëren middels elektronica een verrassend veelzijdige klankwereld waarin flarden goed in het gehoor liggende pop, hand in hand gaat met ambient en meer experimentele elektronica. Na ‘Deutschland Fendom’ uit 2016 was het echter opvallend stil rond dit duo, tot eerder dit jaar het prachtige ‘Microstorie’ bij Torto verscheen, waarin die diverse muzikale werelden weer op boeiende wijze samenkomen.

(meer…)

Lees verderSt. Ride – Microstorie (CD Recensie)

Lotus Eddé Khouri & Gamut Kollektiv – 7 Lines (CD Recensie)

„When a group of musicians asked me, a choreographer, to write them music, I knew that by accepting their proposal we were all agreeing to change up our conceptions of our respective disciplines. We were ready to broaden our ways of thinking and to dare to do something that none of us was comfortable with”. Dit zijn de woorden van Lotus Eddé Khouri, stilstaand bij haar stuk ‘Seven Lines’ dat zij in 2019 schreef voor het Gamut Festival, georganiseerd door het Zwitserse Gamut Kollektiv en dat onlangs op Cd werd uitgebracht, opgenomen door Eric La Casa. De groep noemt het zelf een “performative concert, referring to the process of producing sound connected to the physical presence”. Alleen krijgen we hier natuurlijk louter het geluid, aangezien het collectief er voor koos het stuk op Cd en niet op Dvd uit te brengen.

(meer…)

Lees verderLotus Eddé Khouri & Gamut Kollektiv – 7 Lines (CD Recensie)

Margo Price – Perfectly Imperfect at The Ryman (CD Recensie)

Ooit werkte ze als serveerster aan de overkant van één van s’ werelds beroemdste podia en hét podium voor country: The Ryman in Nashville. Maar serveerster worden was niet de reden dat Margo Price op haar twintigste vanuit Aledo, Illinois naar Nashville trok, dat was de muziek. In 2016 bracht ze haar debuutalbum uit, ‘Midwest Farmers Daughter’ en sindsdien is haar ster rijzende in de wereld van singer-songwriter en country rock. En zo stond ze dus ineens zelf in The Ryman, met een zeventien(!) koppige band. En de titel van het bij Loma Vista Recordings verschenen album is niet geheel toevallig ‘Perfectly Imperfect at The Ryman’.

(meer…)

Lees verderMargo Price – Perfectly Imperfect at The Ryman (CD Recensie)

Boi Akih – Storyteller / Bará – Bolo Saba (CD Recensie)

Twee albums van musici die de grenzen tussen (muzikale) culturen overschrijden. Allereerst aandacht voor Boi Akih, bestaande uit de Nederlands-Molukse zangeres Monica Akihary en gitarist Niels Brouwer. Voor het project ‘Storyteller’, nodigden zij koraspeler Sekou Dioubate en blokfluitist Dodó Kis uit. Het album verscheen eind vorig jaar in eigen beheer, maar de geplande tour kon toen niet doorgaan, die vindt dit najaar plaats, alle reden dus om dit album hier alsnog aan bod te laren komen. Ik koppel het graag aan het bij Home Records verschenen ‘Bolo Saba’ van het uit Baba Sissoko, Jozef Dumoulin en Afra Mussawisade bestaande Bará, ook dat album ligt hier al veel te lang.

(meer…)

Lees verderBoi Akih – Storyteller / Bará – Bolo Saba (CD Recensie)

Sven Hammond – Sphere – A Tribute to Thelonious Monk (CD Recensie)

Alle perikelen de laatste maanden hebben musici bepaald geen goed gedaan, optredens werden en masse afgezegd en ook nu er weer meer ruimte komt geldt dat zeker nog niet overal en voor iedereen. Sommige musici hadden echter wat meer geluk. Neem Sven Figee, beter bekend vanwege zijn band Sven Hammond, die na een telefoontje van presentator Matthijs van Nieuwkerk eerder dit jaar zijn carrière ineens in een stroomversnelling zag komen. We zouden bijna vergeten dat hij al vijftien jaar bezig is en dat het succes hem zeker niet kwam aanwaaien. Het klappen van de zweep kent hij inmiddels dus wel en wie daar nog bewijs voor nodig heeft, beluistert het beste ‘Sphere – A Tribute to Thelonious Monk’, de man zijn laatste wapenfeit.

(meer…)

Lees verderSven Hammond – Sphere – A Tribute to Thelonious Monk (CD Recensie)